Árið er 2014. Safnið telur 113 vísur

25.02.14

Bjarni Ben. var í viðtali í Kastljósi í gær beðinn um að svara fyrir einhver kosningaloforð:

Æru varið ekki gat,
aulasvaraglundur.
Eins og þvara eftir sat,
eða barinn hundur.

 

12.04.14

Ort um mynd af Þorbjörgu systur minni haldandi á ömmustelpunni Kolbrúnu Ylvu:

Við kærleiksatlot Ylva býr
sem æ í minni geymir.
Ömmu faðmur er svo hlýr
að undur vel þar dreymir.

 

15.04.14

Sigurður Sigurðarson dýralæknir sendi félögum í Kvæðamannafélaginu Árgala nokkra fyrriparta, til að botna fyrir Einmánaðarfund félagsins. Tilgangurinn var ekki síst að æfa fjölbreytni í vísnagerðinni. Ég fór svona að:

Breiðhenda:

Einmánuður andar hlýju,

opnast brum á greinum trjánna.

Logar sól um land að nýju,

leikur glatt í straumi ánna.

 

Langhenda:

Einmánuður andar hlýju,

opnast brum á greinunum.

Í morgunsárið, eftir níu,

augun þorn’ á steinunum.

 

Draghenda:

Einmánuður andar hlýju,

opnast brum á greinum.

Andinn verður ör að nýju

öllum gleymir meinum.

 

Skammhenda:

Einmánuður andar hlýju,

opnast brum á grein,

hverja sólar gleypir glýju,

gleðin ríkir ein.

 

Úrkast:

Einmánuður andar hlýju,

opnast brumin.

Frjóin vori fagna nýju

frá sér numin.

 

Dverghenda:

Einmánuður andar hlýju,

opnast brum.

Dagsins sjá þau dýrð að nýju

en deyja sum.

 

16.04.14

Sigurður dýralæknir sendi Árgalafélögum líka, fyrirfram, efni í Hörpuvísur, fyrriparta undir nokkrum mismunandi rímnaháttum. Þegar ég var að hnoða saman botnunum var „vorhret á glugga“ sem hafði augljós áhrif á innihald þeirra:

Ferskeytt

Harpa nálgast, hlýnar geð,

þá hækkar sól á lofti

en vetur ennþá virðist með

vorið upp’ í hvofti!

 

Stefjahrun

Harpa nálgast, hlýnar geð,

þá hækkar sólin för.

Lítið hef þó hana séð,

á hitann virðist spör.

 

Gagaraljóð

Harpa nálgast, hlýnar geð,

þá hækkar sólin ganginn sinn.

Ef gengi úti faldprútt féð,

fljótt það myndi setja inn.

 

Nýhent

Harpa nálgast, hlýnar geð,

þá hækkar sólin göngu sína.

Glæstar vonir geng ég með:

„Góða besta, farð’ að skína!“

 

Stafhent

Harpa nálgast, hlýnar geð,

þá hækkar sólin blíðu með

en Vetur kóngur fer ei fet,

færir okkur páskahret.

 

Samhent

Harpa nálgast, hlýnar geð,

þá hækkar sól frá vetrarbeð.

Nú er aumt og nakið tréð,

í náttúrunni lítið peð.

 

Stikluvik

Harpa nálgast, hlýnar geð,

þá hækkar sólin göngu,

en þó verður varla séð

að vorið komi henni með.

 

Valstýft

Harpa nálgast, hlýnar geð,

þá hækkar sól.

„Út að ganga! Allir með!

Upp á hól“.

 

23.04.14

Ort síðasta vetrardag:

Hittir beint í hjartastað

að heyra’ í regni niðinn

og vera nokkuð viss um að

veturinn er liðinn.

 

Eygló spreðar undir nótt

átta, níu gráðum!

Á mæli sé að hægt og hljótt

hefjist sumar bráðum.

 

28.04.14

Húsfreyjan á Grímsstöðum fangaði athygli mína í þætti Láru Ómarsdóttur, með orðum sínum og sýn:

Herðubreið fær hundrað stig,
hjartað nærir lengi.
„Fjöllin hafa fangað mig“,
fegurst heit þeim strengi.

 

30.04.14

Borðtölvan komin í gang aftur, eftir að hafa verið í viðgerð:

Fram á varir færist bros,
fingur strjúka höku.
Sit ég móti Machintosh
og meitla eina stöku.

 

02.05.14

Íhaldið í Árborg sendi út kosningaáróðursbækling sinn með Sunnlenska fréttablaðinu í gervi upplýsingarits fyrir sveitarfélagið, allt á kostnað skattgreiðenda:

Íhald kemst á æðra stig,

útsvar nýtt af viti,

og skemmtilegt að skeina sig

á skatta greiddu riti.

 

11.05.14

Mæðradagurinn er í dag og ég skrifaði eftirfarandi stöku í dagbókina hennar mömmu minnar:

Illt að rata æviveg,

æsku- kveðja bæinn.

Þína leiðsögn þakka ég

þér, á mæðradaginn.

 

13.05.14

Hera frá Þóroddsstöðum og Bjarni Bjarnason urðu Reykjavíkurmeistarar í 250 metra skeiði um daginn, á tímanum 22,3 sek. Setti mynd af þeim úr sprettinum inn á Fjasbók, og þessa vísu neðan við:

Kjarvalsdóttir hvellvökur

kom úr legi Gunnar.

Þarf ei fingra- né fótskökur,

framættirnar kunnar.

 

18.05.14

Getur allt ef ætlar sér,

áfram veg ‘ann ber hugur.

Tíminn flýgur, orðinn er

Árni Hrannar fer-tugur.

 

25.05.14

Átti góðan afmælisdag í gær. Flest fólkið mitt kom í heimsókn og góðum kveðjum rigndi á Fjasbók:

Ánægður með allt ég var,

afmælis naut heimsóknar.

Á þessum miðli þeygi spar

að þakka allar kveðjurnar.

 

7.06.14

Ort í reiðtúr á efnisfolanum Hrímni:

Uppi heldur sjálfum sér,

syngur undir vegur.

Grái folinn ungi er

ekki dónalegur.

 

Og í næsta reiðtúr var Spurning tekin til kostanna:

Spurning hefur folöld fætt,

Fjöður, Ör og Tý.

Í annað hlutverk er nú mætt,

undir hnakk á ný.

 

8.06.14

Útigönguhrossin komin á járn og í reiðtúr um „Votmúlahringinn“ með þrjú til reiðar varð til þessi vísa:

Hryssa ljós og hestar tveir

að hátíð daginn gera.

Frá vinstri: Ljósbrá, Þokki, Þeyr,

með þeim er gott að vera.

 

10.06.14

Útreiðar og tamningar ganga vel í sumarblíðunni:

Léttur vilji sýnir sig,

Silfri eykur þorið.

Gleður sífellt meira mig,

mýkir alltaf sporið.

 

Ei hæfileika, leikni, fjör

lækinn yfir sóttir!

Gullin perla er hún Ör

enda Þóroddsdóttir.

 

Hátíð litlu líst mér á,

leynist þarna framinn?

Um það má víst ýmsu spá,

enda lítið tamin.

 

11.06.14

Ellefu hross hreyfð í dag, þeim riðið eða þau teymd. Allt að gerast í tamningunum svo tamningamaðurinn og eigandinn er alsæll:

Heldur vel á hrossum gekk

að hreinsa sálarlindir.

Gullna vængi gleðin fékk

svo ég gleymdi að taka myndir!

 

21.06.14

Ása Nanna Mikkelsen, áfangastjóri FSu og samstarfsmaður síðustu tvo áratugi, gekk út af vinnustað sínum í síðasta sinn í gær að lokinnni farsælli starfsævi:

Töluvert skrýtin tilfinning

að töltir útúr húsi.

Vont að missa, þig vefji um kring

veröldin og knúsi.

 

22.06.14

Kolbrún Ylva, systurdótturdóttir mín, varð eins árs þann 3. júní sl. en Þóra Þöll mamma hennar hélt upp á afmælið í dag. Sendi þessa kveðju í korti:

Ævinnar fyrsta stóra stund

fyrir stúlkuna undur fína.

Gott er að eiga gleðifund,

gott er að elska sína.

 

28.06.14

Arngrímur Árnason var fermdur heima hjá sér í Bergen í Noregi í vor, ári seinna en jafnaldrarnir á Íslandi, en hélt veislu fyrir ættingja og vini á Íslandi í dag:

Framtíðin er full af von,

færin opin bíða.

Gæfan Arngrím Árnason

ávallt megi prýða.

 

17.07.14

Þessi þarfnast ekki frekari skýringar:

Mér er gefin síðust sort,

sálu efi nagar,

því lengi hefi engin ort

ylhýr stefin bragar.

 

18.07.14

Það þótti tíðindum sæta, eftir að rignt hafði linnulaust í a.m.k. tvo mánuði, að veðurfréttamaðurinn í sjónvarpinu sagði að „breytinga væri að vænta á föstudaginn og þá færi að rigna“. Upp rann föstudagur:

Úrvalstíðin er í dag

enda föstudagur.

Hitti á naglann veðurspá,

loksins fór að rigna!

 

19.07.14

Enn af veðrinu, sem á hug landsmanna allan:

Lemur túðu lárétt regn,

lægð á súðum veður.

Sumar flúði sorta fregn

sólarskrúðið meður.

 

En ekki þýðir að æðrast eða væla yfir veðrinu hér á landi:

Forðast myrkan forarpytt,

fráleitt yrki trega.

Konjaksstyrki kaffið mitt

svo kólni virkilega.

 

Og svo er að taka upp hugarfar Hannesar í „Stormi“ og fleiri kvæðum:

Ælu rekur upp í kok

eilíft dekur sólar.

Gleði vekur regn og rok,

raunir tekur, skólar.

 

20.07.14

Eftir dásamlega sprettutíð undanfarið lagðist hann í langvarandi þurrk í allan morgun:

Gróðurtíð um grund og skóg.
Grasið víða bælnar.
Af logni og blíðu líst mér nóg,
landið fríða skrælnar.

 

10.09.14

Fjárlagafrumvarp ríkisstjórnarinnar var kynnt og Ármann Þorgrímsson orti um að herrarnir hugsuðu bara um að „elda eigin steikur“. Ég lýsti því sem í boði væri fyrir almenning úr því eldhúsi:

Aumt er þeirra eldhúsmakk,

allt er fæðið svikið,

„eðalsteikin“ úldið hakk,

óæt fyrir vikið.

 

Í blöðunum var vitnað í fjárlagafrumvarpið, þar sem útgjöld til háskólanna voru sögð samkvæmt stefnumörkun ríkisstjórnarinnar:

Háleita markmiðið hækkar

ef háskólanemunum fækkar.

Best að múgurinn gorti

af menntunarskorti,

þá stuðningshópurinn stækkar.

 

12.09.14

Haustið lætur á sér kræla með hefðbundnum hætti:

Kunnugt er nú komið haust,

kuldableytudrulla

og aftur byrjað, endalaust,

alþingi að bulla.

 

Elfa bróðurdóttir mín er alveg yndisleg. Hún benti fólki á að taka upp léttara hjal á Fjasbók og gaman væri líka að tala um það sem vel er heppnað. Ég tek hana á orðinu:

Ég nú verð að játa að

ég er nokkuð góður.

Rökin sem að sanna það

má sjá í dóttur bróður.

 

Núna er eitt barnið í þingliði Sjálfstæðisflokksins að berjast í að koma brennivíni í matvörubúðir:

Þegar bjór og brennivín

í búðum hér mun fást,

kaupstaðarangan óðar dvín

og á mér mun varla sjást.

 

Ekki var blekið þornað á fjármálafrumvarpsdrögunum þegar tilkynnt var um verðlækkun á krúseronum, en eins og menn vita þá er ekki étið mælt í þeim:

Í útrás viljum aftur skeiða,
efla ríkra hag.
Toyota býður Bjarnagreiða
bara strax í dag!

 

13.09.14

Á dv.is mátti í dag lesa eftirfarandi: „Karlmannlegt útlit á borð við sterka kjálka og áberandi kinnbein gætu heillað konur upp úr skónum en slíkir karlar bjóða ekkert endilega upp á besta sæðið.“:

Konur hrausta karlmenn þrá,

um kjálka svera og lungun.

Ef eymingja þær hátta hjá

hætta vex á þungun.

 

16.09.14

Hauststemmning:

Sumartáta sárum trega
siglir bát í naust.
Farfakáta, klæðilega
kjóla mátar haust.

 

Haustin eru hefðbundin. Náttúran skiptir um föt og tjaldar því sem til er og mannlífið allt kemst í fastari skorður – fyrsta kóræfingin er í kvöld:

Sýnir haustið stílbrögð stór,

storð á vetur setur.

Brýnir raust í karlakór

hver sem betur getur.

 

17.09.14

„Arion banki greiddi rúmlega hundrað lykilstarfsmönnum bankans um 380 milljónir króna í kaupauka á síðasta ári.“ Þetta kemur fram á visir.is í dag.

Svo lykilstarfsmenn lifi dús

og litið geti sólina

við helmingum okkar hungurlús

og herðum sultarólina.

 

„Dagur Sigurðsson er mikið í fjölmiðlum í Þýskalandi þessa dagana enda orðinn landsliðsþjálfari Þýskalands í handbolta.“ (visir.is)

„Ég trúi á það er ég geri
án alls hroka.“
Annars víst að burt hann beri
boltapoka.

 

18.09.14

Prestur í Selfosskirkju var kærður fyrir að sýndar voru kynfæramyndir í fermingarfræðslu. Hneykslunarvert hvað dregið er í fermingarfræðslunni inn í kirkjur landsins:

Séra minn! Sjáðu nú hér
syndugan unglingaher
með limi og píkur
við altarisbríkur!
Nánast við nefið á þér!

 

Þegar byrjað er á limrum, þá er stundum eins og skrúfað sé frá krana:

Um hádegi Vigga var vakin
til vinnu, því þurrkur var rakinn
Undir dalanna sól
fór úr sokkum og kjól
að snúa á Nallanum, nakin.

 

Kalla má Sigmundarsið

sannleik að velta á hlið.

Sá ég spóa

suðr í flóa

en það kemur því ekki við.

 

22.09.14

MS hefur verið dæmt til stórfelldra sektargreiðslna vegna viðskiptahátta sinna. Fyrrverandi eigandi fyrirtækisins Mjólku, sem MS kúgaði út af markaði, keypti gjaldþrota og endurgreiddi svo hinar samkeppnishamlandi álögur þegar fyrirtækið var komið í eigu KS, lýsti í Kastljósi samskiptunum og viðskiptasiðferðinu:

Framsóknaríhaldið drottnar til sjávar og sveita.

Samtryggða helmingaskiptingin gerir menn feita.

Frumvörpin LÍÚ og Samsalan semja.

Sjóðirnir þingmenn og ráðherra temja.

Mafía er það og mafía skal það heita.

 

23.09.14

Sagt var frá því á netslóð að Vilhjálmur Bjarnason kvartaði og kveinaði á þingi yfir breytingum á dagskrá ríkisútvarpsins. Er ekkert þarfara að tala um á þingi?

Ræðuslorið á slóðinni

sligar eins og mara.

Villi, þyrmdu þjóðinni:

Þegiðu nú bara!

 

24.09.14

Varastallari útskrifarárgangs ML 1980, Sigurður Tómas Magnússon, bauð til samsætis á heimili sínu. Ýmsir buðust til að koma með veitingar, m.a. Dóri og Tóti sem buðust til að koma með steikt kjötfarsbrauð með kavíar og sultu:

Kjötfarssneið er volg að veði,
í vinning færðu hana,
ef mætir þú í glaum og gleði
með gömlu brandarana.

 

Hraungosið norðan Vatnajökuls er mjög í fréttum, sem von er, enda orðið með allra mestu hraungosum á landi hér. Undirliggjandi er ógnin af gosi undir jöklinum sjálfum:

Myndir ís með ógnarþunga

út í fjöllin sker

en þegar rumskar Bárðarbunga

hún bræðir fljótt af sér.

 

26.09.14

Haustvísur urðu til í dag:

Laufið fellur, sjón að sjá

sumarvelli, götu.

Regnið skellur ofan á

eins og helli’ úr fötu.

 

Yfir hauður hellist myrkur.

Hærra gnauðar vindur.

Litur rauður verður virkur.

Vakir auður tindur.

 

Hin pólitíska umræða lætur ekki að sér hæða þessa dagana, fremur en vant er:

Friðarverðlaun og vöffludeig
vondan að þeim setja geig!
Gæðamjólkur taka teyg
og tylla á MS blómasveig.
Sé Framsókn og flugvallarvini
frægðar sig baða í skini.

 

28.09.14

Það þarf nú engan formála að þessu:

Úti friður, funar sól,

fagurt litaróf.

Í flestum veðrum finn ég skjól

að fara yfir próf.

 

28.09.14

Haldin var herjans bænasamkoma fyrir fullum sal í Hörpu að viðstöddum forseta Íslands á fremsta bekk ásamt biskupi. Beðið var fyrir því nauðsynlegasta; kvótakerfinu, breyttu viðhorfi til fóstureyðinga, ríkisstjórninni og valdsmönnum öllum:

Að valdstjórninni vanga sný,

veitir sá er ræður

en bænir komast ekki í

okkar minnstu bræður.

 

29.09.14

Birti nýja „forsíðumynd“ á Fjasbók, af sjálfum mér ríðandi á Þey, uppvöfðum og glæsilegum. Myndin fékk góðar viðtökur og viðbrögð frá ýmsum og ég reyndi að fanga þau í bundnum máli:

Hesturinn fríður og klipinn í kverk,

kraftmikill, prúður og reistur.

Maðurinn sannkallað meistaraverk,

munnsvipur ljótur og kreistur.

 

Hallmar Sigurðsson sneri út úr þessu og ég svaraði á þessa leið:

Hesturinn fríður og léttur í lund,

langstígur, mjúkur og vakur.

Knapinn á baki er kóngur um stund,

kátur og mígandi slakur.

 

Spurt var hvort ekki væru örugglega báðir Laugvetningar:

Tveir Laugvetningar leika sér,

ljúft er þeirra gaman,

en úr sig fljótt sá skjótti sker,

skallinn súr í framan.

 

30.09.14

Sagt var frá því í fjölmiðlum að Jónína Ben. og Gunnar Krossfari byggju frítt í villu aldraðs milljónera sem kominn er með alzheimer. Hún krefst þess að búa þar áfram og fá tugi milljóna af auðnum því hún hefði verið svo góð við hann og í raun „gengið honum í dóttur stað“:

Gunnar og guð vita engin

góðverk sem toppa það

að Jónína glæsta er gengin

þeim gamla í dóttur stað.

 

02.10.14

Verjandi bankagangstera taldi saksóknara vanhæfan fyrir dómi, því hann hefði „lækað“ einhverja færslu á Fjasbók:

Bankagangster segir svarinn
sannleik, nema hvað!
Á Fjasbók sjálfur saksóknarinn
setur læk á það.

 

04.10.14

Þjóðfélag á heljarþröm?

Heilbrigðiskerfi á heljarþröm,
höktandi beinagrind.
Menntagyðjan er mergsogin,
máttlaus og næstum blind.
Dómsvaldið í dauðateygjum,
dapurleg hryggðarmynd.
Ríkisútvarpið rekið á gaddinn,
eins og riðuveik, horuð kind.
En framkvæmdavaldið fleytir rjómann
í friði, og leysir vind.

 

07.10.14

Birt var mynd af þeim bræðrum Tryggva og Guðna Ágústssonum með forystusauðinn Gorba á milli sín:

Sjáið Brúnastaðabræður,

bregst ei ættarsvipurinn.

Þeirra sönnu súperræður

semur forystugripurinn.

 

Það er nokkuð fagurt út að líta þessa dagana. Rósin skrúðgræn við skrifstofugluggann og birkitrén skarta fagurgul að baki hennar, en hekkið ekki eins litskrúðugt:

Björkin heillar huga minn.

Hekkið -svepp er með ryð-.

Gægist rós um gluggann inn.

Gott er blessað veðrið.

 

08.10.14

Til hamingju herramenn! Skál!

Hitnar senn nautnanna bál!

Eftir engu að bíða!

Dettum nú í’ða’!

(sko, meðferð er allt annað mál).

 

10.10.14

Meira af limrubulli:

Ennþá ég Magnhildi man!

Í mörgu var of eða van

og í megrunarkasti

á trailer, í hasti,

var keyrð út á hvalskurðarplan!

 

12.10.14

Samstúdentar ML ’80 hittust heima hjá varastallara í gærkvöldi. Í dag birtust myndir úr samkvæminu á Netinu. Um myndirnar:

Undra heimsins til það telst

í tímans harða stríði

að fólkið hefur ekkert elst

árin hratt þó líði!

 

Hvað er gott?

Gott er að veita góðu lið,

gott er að tendra neista.

Gott er sínu að gangast við,

gott er vini að treysta.

 

13.10.14

Enn ein limran:

Ekki’ er öll vitleysan eins!

Annað með liðið hans Sveins.

Af leiðindaböggi

það liggur við höggi

flatt, milli sleggju og steins.

 

Einhver tjáði sig um það að myndast ekki nógu vel:

Margur kann að myndast vel,

sem meitluð, grjóthörð tinnan.

Miklu varðar meir, ég tel,

manneskjan að innan.

 

15.10.14

Sjálfstæðismenn eru farnir að tala af auknum þunga enn á ný um einkavæðingu og ofkostnað við allt sem heitir „eftirlit“ í þjóðfélaginu:

Upptrekkti ránfuglinn ræstur,

rómurinn holur og æstur:

„Algeran skilnað

við eftirlitsiðnað

því hver er sjálfum sér næstur“.

 

16.10.14

Evrópumeistaramót í hópfimleikum var haldið í Laugardalshöll. Bein lýsing var í sjónvarpinu:

Fimleikadrottningar dansa,

dýfa sér, hoppa og glansa.

Útsending fín,

Einar og Hlín,

en ég sárlega saknaði Hansa.

 

19.10.14

Í heimsókn hjá mömmu fór ég að hugleiða tímann:

Tíminn skrefum tiplar smám,

töf og hvíld hann neitar.

Fólk af honum dregur dám

er drauma sinna leitar.

 

23.10.14

Hestamenn deila hart um staðsetningu landsmóta, og þing LH leysist upp þegar formaður og stjórn segja af sér í kjölfar samþykktar tillögu sem gengur þvert gegn fyrirætlunum stjórnarinnar:

LH er gallalaus gripur,

ganglagin hryssa og pipur.

Á mótum nýr blær!

Hún bítur og slær!

Syndin er lævís og lipur.

 

Lögreglan tekur við hríðskotabyssum frá norska hernum, Alþingi veit ekkert af málinu fyrr en blöðin birta frétt. Deilt er um tilgang og afleiðingar vopnvæðingar löggunnar:

Gaddavír er til að girða.

Orð eru nýt til að yrða.

Markmið og gagn?

Hlutverk og magn?

Með vopnum skal menn myrða.

 

24.10.14

Umræðan í íslensku samfélagi er fljót að sveiflast til. Það sem einn daginn er svo mikilsvert að nánast allir hafa skoðun, tjá hana og er mikið niðri fyrir, er gleymt og grafið á morgun, enda annað hitamál komið til:

Fjármálaráðherra á skrifstofu sinni:

„Matarskatti mætti gleyma,

múgur annað hneyksli þarf“.

 

PR-GROUP ríkisstjórnarinnar, eftir stutta umhugsun:

„Að byssukaupum tal skal teyma,

þá tekst að draga skatt í hvarf“.

 

25.10.14

Á spíritísku laugardagskvöldi:

Eitthvað er óþekkt á sveimi,

undarlegt handanað streymi?

En ýlfrið nú þekki!

Kemur þar ekki

glaðasti hundur í heimi!

 

30.10.14

Það er nóg að gera hjá spunameisturum, a.m.k. tveir í hverju ráðuneyti og veitir ekki af. Ekki minnkar þó bullið. Í fornum sögum er að finna annað nafn á stéttina:

Hálfan sannleik segir oss,

sérhagsmunavörður.

Spinnur, vendir kvæði í kross,

kallast Lyga-Mörður.

 

05.11.14.

Fyrirsögn á RUV.IS, undir gleiðbrosandi Seðlabankastjóranum: „Allir dauðöfunda okkur“:

Að vopni verður allt enn.

Veröldin lýtur þér senn.

Með titrandi tár

þig tilbiðja, Már,

Íslands öfundarmenn.

 

Svokölluð friðþæingarkenning er grundvöllur hins lútherska trúnaðar:

Brunar með glaumi og gleði
til glötunar fullhlaðinn sleði.
En lífið varð skák
með lundgóðan strák
er faðir hans fórnaði peði.

 

13.11.14

Forsætisráðherrann er loks með hýrri há, en ekki jafn grautfúll og leiðinlegur og hann jafnan er:

„Lánabólgan leiðrétt er,
lýð ég forða tapi.
Langar mig í Land-Rover,
léttur er í skapi.“

 

17.11.14

Eftirminnileg viðtöl í Kastljósi kvöldsins við systurnar Snædísi og Áslaugu Hjartardætur um aðstæður þeirra og mikilvægi túlkasjóðs, sem er tómur, og túlkaþjónustu fyrir fatlað fólk:

Virðist hægt allt í heimi að gera,

fyrir heilbrigðan Jón – ef er séra!

Þegar fæst ekki túlkur

þar tjá sig um stúlkur:

„Engin hornkerling vil ég vera“.

 

29.11.14

Eftir setu á meiraprófsnámskeiði helgarnar langar:

Við langar setur, lon og don,

lokast um huga vegur.

Þá bjargar Árni Ingólfsson,

einkar skemmtilegur.

 

30.11.14

Spáð er „brjáluðu veðri“. Síðdegis er orðið bálhvasst:

Kári nokkuð argur er,

eins og flokkur villtur.

Hrindir okkur, mæðir mér,

mikill þokkapiltur.

 

1.12.14

Eftir storminn kemur lognið:

Kári frómur kominn er

með kæra rjómablíðu.

Kyrrum rómi kveður mér

kvæðin ómaþýðu.

 

4.12.14

Bjarni Ben. skipaði nýjan innanríkisráðherra í stað Hönnu Birnu, loksins eftir langa mæðu. Ýmsir þóttust kallaðir, m.a. Pétur Blöndal og þingflokksformaðurinn Ragnheiður Ríkharðsdóttir, sem á sinn djöful að draga:

Bjarni um víðan fór völl
og varaðist þingmennin öll.
Fór um hann ótti
svo Ólöfu sótti
út yfir firnindi og fjöll.

 

Í Árvakursmóum var aftur
Evrópulöngunarkraftur
Ragnheiðar mældur.
Og Pétur er spældur.
En í þingflokknum klappar hver kjaftur.

 

10.12.14

Prófatörnin stendur sem hæst og m.a. yfirferð Njáluprófa:

Sífellt eflir saga Njáls
sálarheilsu manna
og sanna góða grósku máls
gullkorn nemendanna.

 

11.12.14

Sigrún Magnúsdóttir hélt makalausa varnarræðu á Alþingi fyrir afstöðu sinni og Framsóknar til niðurskurðar RÚV, og sagði að sem kaupmaður vissi hún að hafa þyrfti ýmislegt í huga, m.a. hvort varan væri rétt merkt:

„Er varan rétt merkt“?

Er vald nógu sterkt?

Er Sigrún forhert?

Er RÚV einskisvert?

 

Orðið býsna vetrarlegt út um gluggann á upphituðu húsinu að litast:

Núna þekki næðinginn.
Núna ríkir veturinn.
Nú er góður norparinn.
Nú er rétt að taka inn.

 

Óli Palli er með þátt á RÚV, Stúdíó A, þar sem ýmsar hljómsveitir og listamenn flyta lög sín og ljóð. Í kvöld var m.a. Leoncie á dagskránni:

Lærabera Leoncie
sá líða frjálst um sviðið
en eggjahljóðin henni í
heilla meir en iðið.

 

Ekk féll þessi vísa í kramið hjá öllum:

Það má reyna bragarbót,
en best er víst að þegja.
Ekki skil ég hætishót
en hérna verð að segja:

 

Leggjabera Leoncie
líður frjáls um sviðið.
Skrokknum víða urgar í,
enda mikið ryðið.

 

13.12.14

Enn er spáð hvelli í kvöld og nótt og allan morgundaginn líka, svei mér þá. En alla vega er nú lognið á undan storminum:

Frost og stillur, fold nú má
í fannamillikjólinn.
Máninn tyllir tánum á
og töfrum gyllir hólinn.

 

18.12.14

Töluvert hefur snjóað og börn njóta sín úti við:

Skrýðir fjöll og skógarhöll,
skjannamjöll á grundum.
Hávær köll og hlátrasköll
heyrast öllum stundum.

 

24.12.14

Vísur fóru á nokkra jólapakka:

Víst er gott að vita það,

vetrar í hörðu éli,

að gott er að halla höfði að

hlýju og mjúku þeli.

 

Til að leysa þunga þraut

Þorgeir skreið undir feldinn.

Lagði þar friðar beina braut

og bardaga- sefaði eldinn.

 

Léttir angur lundin þín

lífs á gangi mínum.

Enn mig langar, ástin mín

upp að vanga þínum.

 

Hækkar sólin heims um ból,

því himnasjóli réði.

Fínan Sóley fer í kjól,

fagnar jólagleði.

 

Djörf í fasi, dömuskott

djásn í asa brímans.

Eigðu Jasmín árið gott,

ögn í glasi tímans.

 

Eina fróma ber fram bón,

blíðum rómi mínum:

Þessi sóma og heiðurshjón

haldi ljóma sínum.

 

31.12.14

Árið 2014

Eftir hörmung hafta,

héraðsbresti mesta,

þulu af lygaþvælu,

þéttan reyk af prettum,

veldi tryggt útvaldra

á votri auðlind, brauði,

þreyttir minnimáttar

mola leita’ í holum.

 

Rósir Reykjavíkur

rasísk meðul brasa,

svo kreddufúsir kjósi

kristinn teboðslista.

Keflum íhaldsöflin,

aftur finnum kraftinn.

Skipið þjóðar skríði

skár á nýju ári.

 

Árið 2013. Safnið telur 114 vísur

23.01.13

Við bekkjarbræðurnir úr B-bekknum í KHÍ vorum að undirbúa 30 ára útskriftarafmæli í vor. Vangaveltur um matseðil voru þar á meðal, hvort ætti að velja fyrir allan hópinn og þá hvernig:

Svona mætti orða könnunina:

Hvað viltu dýrðlegt á disk?

Dugar ei lengur neitt gisk,

sút eða hik.

Settu þitt prik

við annaðhvort önd eða fisk.

 

31.01.13

Við undirbúning fyrrnefndrar hátíðar var sæst á að 27. apríl væri heppilegur dagur til veisluhalda. Síðar áttuðu menn sig á því að það mun vera kjördagur til Alþingis. Ólafur Arngrímsson taldi það engin tormerki, hann hefði hvort eð er ekki kosið í nokkrum undanförnum kosningum, og engin ástæða til þess að hann færi að bæta við meira af því sem fyrir er:

Ábyrgð neina Óli ber

á undanförnum þingum.

Þar nuddar upp úr níði sér

nóg af vitleysingum.

 

02.03.13

FSu vann Reyni í Iðu:

Heimaliðið komst á kreik,

kátur frá því greini.

Tæpur svo, í seigluleik,

sigur vannst á Reyni.

 

06.03.13

Brast á með stórhríð, á miðju vori!:

Núna vetur vöndinn hóf,

vind í metra tugum.

Nærri getur! Neyð og þóf,

nema betur dugum.

 

17.03.13

Tvær fermingar í dag. Jasmín Ragnarsdóttir fermdist í Garðakirkju:

Gæfan við þér brosir blítt,
sem blik frá stjörnum skærum.
Lífið hefur að þér ýtt
ótal tækifærum.

 

Þorsteinn Stefánsson fermdist í Fríkirkjunni:

Þá lífið opnar litla gátt,
lagið nýttu feginn.
Alltaf skaltu hugsa hátt
og horfa fram á veginn.

 

31.03.13

Páskaveðurvísa:

Sólin himni siglir á
seglum þöndum.
Næturfrerinn fýldur þá
fer með löndum.

 

16.05.13

Sjúkraprófið búið. Einkunnum skilað. Hvað skyldi þá taka við?

Vorið seiðir þýðar þrár,

þerrur breiðir hlýjar.

Sporið greiðir kátur klár

kannar leiðir nýjar.

 

01.06.13

Frétt á dv.is frá Japan um fyrirtæki sem neyddist til að hætta að selja hundamat unninn úr íslensku hvalkjöti:

Verndum hvalaveiðina.

Verðum hér að stund’ ‘ana!

Seljum marga sneiðina

sem fer beint í hundana.

 

04.06.13

Kom áðan í heimsókn til Óla Th. og Gyðu. „Enginn fær að fara fyrr en hann er búinn að skrifa í gestabókina. Hingað til hefur enginn neitað“, sagði Óli. Ég skrifaði:

Bæði hjónin fim og flott,
frjótt er andans hvelið.
Kaffið er hér æði gott
eins og vinarþelið.

 

05.06.13

Eftir nokkurra daga rigningu og rok birti loks til:

Nakta loks er sól að sjá,
sólin klæðum fletti.
Gylfi ætlar út að slá,
út að slá á bletti.

 

08.06.13

Það er dásamlegt veðrið þessa dagana, loksins komið sumar. Mild vætutíð og sprettan góð. Dásamlegir útreiðardagar:

Mjög er veðrið milt og gott,
mikið sprettur gróður.
Lagði því á ho-ho. „Hott,
hott“, ég sagði rjóður.

 

16.06.13

Sendi eftirfarandi kveðju á Netsíðuna „Takk Óli“ þegar síðasti landsleikur Ólafs Stefánssonar stóð yfir í beinni útsendingu í sjónvarpinu:

Óli Stefáns, engum líkur,
öll þín snilld og töfrabrögð.
Aldrei fæðist annar slíkur,
þín ævintýri lengi sögð.

 

25.06.13

Sigmundur Davíð var í heimsókn hjá danska forsætisráðherranum, og hafði það helst til frásagnar af fundinum að sú danska kynni ágæta dönsku!

Sigmundur Davíð, þeirri dönsku
drýldinn í íslenskan bröns ku
boðið nú hafa.
En bindin samt lafa
við þjóðrembukúrinn úr frönsku
m.

 

07.07.13

Marga er farið að lengja eftir sólskini, þetta sumarið:

Nú er úti veður vott,

vindar stöðugt blása

svala gráa sumardaga.

Þetta’ er orðið ansi gott

engin gefin pása.

Gylfa frú sig grætur hása.

 

08.07.13

Mánudagur:

Út er sofinn, orku með

sem eykur blundur fagur.

Ekkert meira gleður geð

en góður mánudagur.

 

09.07.13

Þriðjudagur:

Sýni bæði djörfung, dug,

svo dívan nýta megi.

Fátt eitt meira herðir hug

en hvíld á þriðjudegi.

 

Forsetinn skrifaði undir lög um lækkun sérstaks veiðigjalds, þrátt fyrir að honum bærust 35 þúsund undirskriftir kosningabærra manna um að gera það ekki. Samdi vísnagátu í tilefni dagsins:

Vakur mjög í vindi snýst.

Veldur styr að morgni.

Brjóstið mjög út belgir víst.

Beittur Jóns í horni.

 

10.07.13

Miðvikudagur:

Ég kúri, en seilist til kökunnar

í kyrrð, milli svefnisins og vökunnar.

Hve mildur og fagur

er miðvikudagur

um sláttinn, ef nýttur til slökunar.

 

11.07.13

Fimmtudagur:

Fluggreind tík og friðsamleg,

til fyrirmyndar oft,

svo fimmtudegi fagna ég

með fætur upp í loft.

 

12.07.13

Föstudagur:

Við grundun boðorðs guð minn sat,

sem gott er fram að draga:

„Eigðu náðugt eftir mat

alla föstudaga“.

 

13.07.13

Laugardagur:

Ávallt skaltu leita lags

að losna flest við störfin.

Besta lofgjörð laugardags

er lítil vinnuþörfin.

 

14.07.13

Sunnudagur:

Víst má í því fróun fá

og finna eflast haginn

að liggja sínu liði á

langan sunnudaginn.

 

06.08.13

Óli Björns tilkynnti að hann væri mættur á kontórinn eftir góða verslunarmannahelgi:

Óli Björns á kontór kom

kátur eftir helgina.

Samband náið hafði hann

haft við rauðvínsbelgina,

sungið og í Úthlíð glatt

alla drykkjusvelgina!

 

13.08.13

Ferðasumrinu lokið. Fimm vikuferðir á hestum um íslenska náttúru. Gerist ekki betra:

Þá er ferðum um fjöll og dali,

fjörur, hraun og kjarrið græna

lokið að sinni.

Sá ég heiðbláa himnasali,

fann hávaðarok og dembu væna

á eigin skinni.

Af útiveru enginn verður minni.

Ofar mönnum trónir tign,

í tröllsham eða blíð og lygn,

náttúran – og sérhver sál

sem að nemur hennar mál

til smæðar sinnar, hrærð, í auðmýkt finni.

 

14.08.13

Anna María á afmæli í dag:

Enn hve ljóma augun þín,

allan lýsa bæinn

og brosið, það heilar heimsins pín.

Til hamingju með daginn.

 

29.08.13

Nú eru göngur hafnar fyrir norðan, reyndar af sérstökum ástæðum. Vonandi fer allt vel þar um slóðir. Eftir hálfan mánuð eða svo hefst eðlilegur gangnatími. Ég átti þess kost að smala með Grímsnesingum í fyrra, sem afleysingamaður fyrir Þóroddsstaðabændur í Austurleit. Það var ógleymanlegt, enda hvergi að finna jafn glæstan afrétt og afréttur Laugdæla og Grímsnesinga óneitanlega er. Að lokinni þeirri fjallferð samdi ég eftirfarandi vísur, sem ég birti hér af því tilefni að styttist óðum í brottför Austurleitarmanna að nýju. Ég mun hugsa til þeirra:

Austurleitarvísur
Fjallferð Austurleitar á Grímsnessafrétti

Austurleitin enn skal halda inn til fjalla,
um birkihlíðar, bratta stalla,
bunulæki, gil og hjalla.

Hófasláttinn herða má við háar brúnir
Hrossadals, í friðinn flúnir
fjallmenn, samt við öllu búnir.

Kætir geð að komast inn úr Klukkuskarði.
Um hvað rætt þó engan varði,
og eitthvað lækki pelans kvarði.

Leiðin síðan liggur norður Langadalinn.
Faðma allan fjallasalinn.
Fegurst þessi afrétt talin.

Undir kvöldið lenda Kerlingar við kofa.
Jafnan farið seint að sofa
og sungið eins og raddbönd lofa.

Kamarinn í Kerlingu er kúnst að nýta:
Þú berar úti bossann hvíta
og bakkar inn, til þess að skíta.

Aftur sama aðferð þegar út er farið;
á hækjum sér, með höfuð marið
og helgidæmið allt óvarið.

Héðan fjallmenn hálfan ríða hring um Breiðinn.
Kargaþýfð og löng er leiðin.
Já, lystug verður blóðmörssneiðin.

Skeiðið renna, skála undir Skriðuhnjúki.
Flæðir þaðan mosinn mjúki,
móðir jörð sem þakin dúki.

Höfuð ber og herðar yfir, Hlöðufellið.
Það augum kastar, ansi brellið,
yfir hraun og jökulsvellið.

Á feti ríður flokkurinn á Fífilvelli.
Tign er yfir Tjaldafelli
sem tekur undir smalans gelli.

Ei lokka Skersli. Lengra sér til Lambahlíða.
Þangað ekki þarf að ríða
þó að „sjáist“ kindur víða.

Skyggnst er um af Sköflungi og Skjaldbreið líka.
Spariklæðum fjöllin flíka.
Fegurð sem á enga líka.

En skelfing líkjast skítahraukum Skefilfjöllin!
Eins og hafi hægt sér tröllin
á harðaspretti suður völlinn.

Teygist líka töluvert úr Tindaskaga
enda tröllin oft að plaga
iðrakveisur, forðum daga.

Hrafnabjargahálsinn þykir hörmung sveitar
sem blá af kulda bráðum neitar
að bíða komu Vesturleitar.

Öræfanna úti brátt er ævintýri.
Kveður fjallaheimur hýri
er heilsar smölum Kringlumýri.

Að lokum þarf að lóna suður Lyngdalsheiði.
Jafnan ber þar vel í veiði,
vænir dilkar á því skeiði.

Rökkurvökur, rómur hás og rassinn sári!
Þokkalegur, þessi fjári,
en þeginn vel á hverju ári.

Þó að smalar þvældir gerist, þverri kraftur,
í skinni brennur brátt hver kjaftur
og bíður þess að fara aftur.

31.08.13

Pétur Stefánsson játaði auðmjúklega og með eftirsjá í frábærri vísu að hafa sett x við B í síðustu kosningum, en jafnframt að það gerði hann ekki aftur:

Að hann setti x við B
af auðmýkt núna játar.
Á því verður ævihlé,
aðra stafi mátar.

 

31.08.13

Jónas Haukur kom heim til Íslands frá Bergen í síðustu viku og heimsótti okkur mömmu hans. Við gerðum eins vel við hann í mat og drykk og mögulegt var: grilluðum hrossalundir, sem Jónas dásamaði m.a. í færslu á Facebook. Ég setti inn þessa athugasemd:

Ef góða veislu gjöra skal,
galdur einn ég þekki:
Herra, Guð, í himnasal,
hrossið klikkar ekki.

 

1.09.13.

Rok og rigning. Enn ein lægðin gengur yfir:

Úti heyrist hávært væl,

hugarró misbjóða.

Enn ein lægð, og engum dæl,

alger grenjuskjóða.

 

5.09.13

Bekkjarbræður úr ML birtu á Facebook af sér mynd úr ferð í Veiðivötn. Systur tjáðu sig um myndina, um glæsileik þeirra og minnst var á að líkast væri að þeir hefðu verið geymdir í formalíni frá skólaárunum. Fram kom þá að formalín hefði ekki farið „mildum höndum“ mannsreður í safni á Húsavík. Var þá formalínið dregið til baka en í staðinn minnst á vínanda:

Reður manns kvað rýrna mest

rakur í formalíni

og glæsipiltar gamlast best

glaðir af brennivíni.

 

Lít ég vaskar veiðiklær.

Vinir! þið stöðugt batnið.

Samviskan er silfurtær,

þið sötrið, og berjið, vatnið!

 

5.09.13

Eyrún Guðmundsdóttir lýsti rafmagnsleysi við götuna vegna aðgerða fjölmenns flokks frá Orkuveitunni sem græfi holur. Sennilega væru mennirnir að reyna að laga slæmt karma vegna aðgerða við lagningu ljósleiðara fyrr í sumar:

Teknar í garðinum grafirnar,

grafa á Orkuveituna,

því „dyrakarmað“ komið var

í klessu, útí bleytuna.

 

14.09.13

Ort í kjölfar eilífrar umræðu, m.a. þingmanna, um óþurft listamanna og listsköpunar:

Djöfull er djöfullinn góður!
Hann dansar í kringum oss, óður!
Og menningarlífi,
sem guð oss frá hlífi,
laumar í frummannsins fóður.

 

21.09.13

Eftir langt rigningarsumar stytti loks upp með norðanátt. Þá er hætt við hélu á bílrúðum á morgnana, en líka vona á fallegum kyrrðardögurm:

Sumar bauð það súran kost
að seint úr hug mun líða.
Náði hingað næturfrost.
Nú er sól og blíða.

 

22.09.13

Tveir dagar í röð, og maður fyllist bjartsýni:

Það er ei við leiða laust
af langri sumars vætu
en fáum við kannski himneskt haust
með hita og sólarglætu?

 

30.09.13

Prófessor Eiríkur Rögnvaldsson vakti athygli á því að „svá er“ rímar við „Wow air“:

Nútíminn rafknúið ráf er
en í rauntíma Framsókn í kláf er
á leið yfir álinn
með áherslumálin.
Við sjónbaug hvarf vélin frá Wow-air.

 

15.10.13

Þegar heim var komið úr ferð KKH til Rómar og farið að skoða myndirnar urðu til meðfylgjandi vísur:

1. vísa:

„Vá! hvað úrvalið er flott
og efnið, finndu, líka gott!“
„Nú, ætlar þú að kaupa klút?
Komdu, góða, héðan út.“

 

2. vísa:

Augun gleðja undur tvö,
annað sjónum falið.
Í veröld allri eru sjö.
-Átta, ef rétt er talið!

 

3. vísa:

Baddi huga hefur bægt

heim, sér til að orna:

Kunnu þeir nokkuð í rófurrækt

Rómverjar til forna?

 

4. vísa:

Mikilfengleik má til sanns

marka í Rómarsetri

að fangar ógnarfjölda manns

forstofan hjá Pétri.

 

5. vísa:

Ef fleygir í brunninn mynt, þá má
marka að snúir aftur.
Í mannhafinu, mátti sjá,
er mikill segulkraftur.

 

6. vísa:

Guð láti gott á vita

er gleypum við næsta bita.

Böl þess’ að kyngja.

Og bannað að syngja!

Þröngt mega sáttir sitja.

 

7. vísa:

Tók á annan aldartug

að opna dýrðarskelina:

Fornar minjar fanga hug

og fóðra myndavélina.

 

8. vísa:

Eitthvað virðist Siggi sjá

við sundurgrafna jörð.

Eiríkur grimmi gengur hjá.

Grétar stendur vörð.

 

9. vísa:

Myntu fleygði frú um öxl

því finna Róm vill aftur.

Gylfi stóð og gnísti jöxl-

um. Gamall fylliraftur.

 

10. vísa:

Mjög er athyglinni beitt,
engu þar við blandandi.
En Böðvari er býsna heitt
og blundar Jenný standandi.

 

11. vísa:

Í Vatikanið ætla inn
að undralistagliti.
Frómur rekur flokkinn sinn
fyrrum hrepps oddviti.

 

12. vísa:

Mörg til forna gyðjan gekk
glæst um Colosseum
og þær vilja upp á dekk
enn, í þessum véum!

 

13. vísa:

Vatikansins mikli múr,
merki‘ um vald og auð.
Fjölda þræla undinn úr,
upp á vatn og brauð.

 

14. vísa:

Í rjómablíðu í Rómarborg

reyndist margt að kanna.

Þess til gengu þrátt um torg

Þorvaldur og Anna.

 

15. vísa:

Eitthvað markvert segir Sjöfn.

Það er sól, en engin gjóla.

Í svalheitunum sýnast jöfn

Sigurður og Fjóla.

 

16. vísa:

Hér er listagatan greið

úr glingri ýmsu’ að moða.

Halla gengur heim á leið,

hinar þurfa’ að skoða.

 

17. vísa:

Ekki virðist undirleit,

út nú glennir fingur.

Agnes sér að Anna veit

alveg hvað hún syngur.

 

18. vísa:

Fjögur eyru fíla Sjöfn

af fróðleik rykið dusta.

Sumir, nefnum engin nöfn,

nenna ekki’ að hlusta.

 

19. vísa:

Gamlar minjar grafnar upp

á gullin klínd var svertan

Eins og fljóð með fílahupp

Francós rjómatertan.

 

20. vísa:

Gleðjast þegnar Fagra-Fróns,

frískir dag og nætur,

nema Siggi Sigurjóns,

soldið man, og grætur.

 

21. vísa:

Bílstjórar lævísir lómar

svo léttgeggjað kaosið ómar.

Hér færa þarf fórn!

Fín umferðarstjórn

hjá Edit, í öngstrætum Rómar!

 

22. vísa:

Flekklaus hér múgurinn fetar,

jafnt Frakkar sem Rússar og Bretar.

Í annála set

að Elísabet

um páfagarð gekk með hann Grétar.

 

23. vísa:

Lært af löngu skaki

í lífsins ferðahraki

að nóttu jafnt sem degi:

Nema sér bróður eigi

ber er hver að baki.

 

24. vísa:

„Lítið ítölskuna þekki.

Eitthvað samt verð að fá.

Hvað það verður veit ég ekki.

Við skulum bara sjá“.

 

25. vísa:

„O, la vita bella!

írskan fundum bar“.

Áslaug, Jenný, Ella

eignast minningar.

 

26. vísa:

Þó falleg, gömul æskuást

ekkert sýnist dofna,

margfalt þarna matur brást

og Miklós er að sofna.

 

27. vísa:

Fer um salinn fögnuður,

frá er loksins röðin:

Silfrið rekur Ásthildur

oní salatblöðin.

 

28. vísa:

Ég skal bara játa enn,

þó jafnan séu beittir:

Af rápi verða miklir menn

miður sín, og þreyttir.

 

29. vísa:

Um loftið einhver angan fer

og undan best að líta.

Verst ef, eins og virðist mér,

Valdi þarf að skíta?

 

30. vísa:

„Erða þessi, eða þessi gata?“

„Nei, þetta var nú bara grín.“

Það er mikil þraut að rata

þegar vantar fjallasýn.

 

31. vísa:

Um vanga meyjar ljósið lék,

lygnum augum góndi,

því rétt sér bak við runna vék

röskur kúabóndi.

 

32. vísa:

Mörlandanna sælust sjón

að sjá, er himnaduggan.

Þó er ljóst að þessi hjón

þakka fyrir skuggann.

 

33. vísa:

Eftir stappið stöðva skal,

stundarhvíld er brýn.

Konni, eins og kriminal,

kneifar bjór og vín.

 

34. vísa:

Við slöknum öll ef fáum frí,

finnum hefjast bringu.

Dreyminn Palli er dottinn í

Dressmannauglýsingu.

 

35. vísa:

„Andans ró og yndi finn,

ein er stundum gott að sitja.

Ættum við kannski, Óli minn,

eitthvert hingað suður flytja“?

 

36. vísa:

Í sólarglennu situr hér

sitt af hvoru tagi:

Norræn frú, en aftar er

ekta suðrænn gæi.

 

37. vísa:

Það er gott að þenja sig,

þokkinn berst um loftin,

líkt og eitthvert æðra stig

andi gegnum hvoftinn.

 

38. vísa:

Prófum ekki eftir beið,

útúr hafði lekið,

í flýti Hjalti fram úr skreið

og fór í apótekið.

 

39. vísa:

Ykkur dugar ekkert pex,

endar það með veini.

Kábojhattur, harkan sex,

hólkinn mundar Steini.

 

40. vísa:

Aðeins komst á liðið los,

líktist mannastöppu,

þá sáust tvær með sælubros

í sól, við Spánartröppu.

 

41. vísa:

Grímur speki grundar vær.

Gramur stillir Rúnar hljóðið.

Brjóstsykurinn Brynjar fær.

Bettý nemur orðaflóðið.

 

24.11.13

Fránum augum löngum lít

lífsins þýfi karga:

Út að hreinsa hundaskít,

heimi þarf að bjarga.

 

27.11.13

Sigmundur Davíð, forsætisráðherra, varaði þingfulltrúa á kjördæmisþingi Framsóknarflokksins við því að stjórnarandstaðan myndi snúa út úr öllu þegar skuldaniðurfellingartillögur hans yrðu kynntar, og myndi ekki hika við að ljúga:

Bera andstæðingar sig,

útúrsnúning feta,

ætla’ að ljúga upp á mig

öllu sem þeir geta.

 

30.11.13

Þá er loforðasúpan fram reidd:

Löngum þeirra’ er lofa mest

lækkar strýtan.

Framsóknar er fyrir rest

fallin spýtan.

 

Framsókn er með lík í lest,

loforð svikin.

Formaður í fýlupest

fer nú mikinn.

 

23.12.13

Jólakveðjan þetta árið á gangleri.is:

Heimi forðum hinstu speki Hávi kvað:

Ef rekur menn á rangan stað

reynist best að hjálpast að.

 

Ofurgræðgi einkavegi út af fór.

Enginn syngur einn í kór.

Með öðrum verður maður stór.

…

Vinarþel er fundið fé

sem forðar oss frá grandi.

Óskum þess að ætíð sé

allt í góðu standi.

 

Gefðu þjáðum þelið hlýtt,

þerra sárastrauma

og þá lifir upp á nýtt

alla þína drauma.

…

Ef reynist þungur raunakross

að rata veginn sinn,

þá kærleikur, að kenna oss,

kemur sterkur inn.

 

Á berum orðum, sem bjarta höll

byggjum okkar hug.

en baktalsvammið, veljum öll

að vísa því á bug.

…

Heyrist sagt að sækist enn

sér um líkir.

Þar sem ganga góðir menn

gleðin ríkir.

 

Jafnt á árið jöfnum út

jólasiðinn:

Argan leysa innri hnút

og elska friðinn.

…

Er gæfan horfin, grafin virðing, gleðin köfnuð?

Hvar sem tekst að tvístra söfnuð

tryggjum mannúð, frelsi, jöfnuð.

 

Ef að bara endurnýtum ástarvöttin,

upp þá lýsum allan hnöttinn

og enginn fer í jólaköttinn.

 

24.12.13

Í jólapakka til konunnar:

Ef kemur á mig eitthvert los

og undan fargi styn,

rétta mig aftur englabros

og augna þinna skin.

 

28.12.13

Ari, yngsta barnið okkar hjóna, er 24 ára í dag:

Unnum heimsins happafeng

er herti vetur strangur:

Eignuðumst ljúfan, lítinn dreng

svo lengdist sólargangur.

 

Árið er 2012. Safnið telur 103 vísur

23.01.12

Árni Páll Árnason gerði illa undirbúna tilraun til uppreisnar gegn Jóhönnu á flokksstjórnarfundi Samfylkingarinnar eftir að hann var látinn taka pokann sinn í ráðherra- og ráðuneytafléttu:

Vegur fremdar víst er háll,

valt er fyrra gengi.

Uppreisn gerði Árni Páll.

Ekki stóð hún lengi.

 

25.01.12

Alþingistíðindi

Sigmundur Ernir var í útlöndum og varamaður mættur suður til Reykjavíkur til að leysa hann af á meðan, í atkvæðagreiðslu um frávísunartillögu á afturköllunartillögu Bjarna V. Benediktssonar:

Sætt er heimsins ljúfa líf

og lag að Ernir þetta kanni.

Á meðan Ásta stendur stíf

og stuggar burtu varamanni.

 

Fleiri voru í útlöndum. Össur flýtti sér heim til að greiða atkvæði, einhverjir (illar tungur?) segja að það hafi ekki eingöngu verið til að gæta Geirs, bróður síns:

Út í heimi styttir starf,

því stefnu vill hann eyða.

Yfir gamlan, Össur þarf,

eigin skít að breiða.

 

Uppnám í grasrót VG vegna umpólunar Ögmundar, manns réttlætisins. Því er haldið fram að hann vilji íhaldið, já raunar allt, frekar en Steingrím:

Hí á Steingrím! Hefnt sín gat,

hugann litar sorti.

Orku fyrir endurmat

Ögmund hvergi skorti.

 

Mjög er innra eðlið hreint.

Yndið himnafeðra

ekki lengur getur greint

Grím frá þeim í neðra.

 

Einhverjir samþykktu ákæru á Geir Haarde á sínum tíma, sátu m.a. í Atlanefndinni sem lagði hana til, en virðist nú hafa snúist hugur:

Áður höfðu ákært Geir,

og einhver von á þingi,

en núna settu niður þeir

Nonni, lambið, Ingi.

 

Nefndarformaðurinn sjálfur, fyrrum meintur „pólitískur galdrabrennuforingi“ er einn þeirra sem snúist hefur á sveif með fyrrum óvinum sínum og óvægnum gagnrýnendum á Morgunblaðinu:

Villiköttur vill í hark,

vissu fyrri selur.

Um það höfum órækt mark

er Atli þrisvar gelur.

 

Nú er svo komið að kjósendum er ómögulegt að átta sig á því hver er hvað á Alþingi og fyrir hvað þingmenn standa, ef þeir standa þá fyrir nokkuð?

Þingmenn frábær fyrirmynd,

frægðin vex á þingi!

Um sali, eins og sóttarkind,

snúast þeir í hringi.

 

26.01.12

Vigdís Hauksdóttir hefur oft „glatt“ landsmenn með gjammi sínu. Nýjast var yfirlýsing um að „daun“ legði af Samfylkingunni:

Vigdís í þykkum sveimi sést,

súrnar gamla brýnið.

Er finnur eigin fýlupest

hún fitjar upp á trýnið.

 

Viðbrögð Framsóknar- og Sjálfstæðismanna við ráðningu Jóhanns Haukssonar í starf upplýsingafulltrúa í forsætisráðuneytinu hafa verið með þeim hætti að halda mætti að þeir sjálfir væru einkabörn guðs almáttugs. Mætur maður sagði að halda mætti að þeir væru „saklaus, krullhærð löm að vori“.

Íhald og framsókn; lömbin ljúf

sem leika frjáls um börðin.

Er saklaus dilla dindilstúf

detta aldinspörðin.

 

31.01.12

Bessastaðabóndinn kvað vera á leið á Suðurpólinn, í boði helstu héraðshöfðingja westan hafs. Ekki sjá allir þá utanlandsför sömu augum:

Á Bessastöðum björt er sól,
þar á Brúnastaðaundrið skjól
því Ólaf vill á veldisstól.
Jóka draum um annan ól,
í orðum draum sinn þannig fól:
„One way ticket to the pole“!

 

08.02.12

Loks er varpað ljósi á
langa Vafningsfléttu.
Af sögu þeirri sjálfsagt fá
sumir hryllingsgrettu.

 

Sýna málsins sakargögn
að sagan, rétt ég vona,
er í stuttri endursögn
einhvernveginn svona:

 

Bræður tvennir bralla margt,
banka hyggjast kaupa.
Vilja gjarnan græða skart,
með gull í vösum raupa.

 

Saman eiga þessir Þátt,
þaðan mikinn vilja’ arð.
Morgan Stanleys góna’ á gátt
og grenja’ út tugamilljarð.

 

Kaupa’ í Glitni sjö prósent,
svífa’ á gróðavegi!
Óðar samt er lánið lent
á lokagreiðsludegi.

 

Uppgjör því til fjandans fer,
með félagssjóði blanka.
Til lausnar þrautalending er
lán frá keyptum banka!

 

Reglum samkvæmt meira má
Milestone ekki lána.
Forða Þáttur engan á,
útlit bjart að grána.

 

Til bjargar sjóða svikavef,
seint þó finnist vitni.
Annars tekin yrðu bréf
sem áttu þeir í Glitni!

 

Sveins- og Wernerssynirnir
sjá nú vonir dofna.
Leysa vandann, vinirnir,
Vafning nýjan stofna!

 

Skyldi lán til Vafnings veitt
en velt svo beint til Þáttar
svo milljarðana gætu greitt
og gleiðir lagst til náttar.

 

En Vafning þarf að veita fé
svo veð sé fyrir láni!
Lífsvon Sjóvar lét í té
lyfjakeðjubjáni.

 

Nú aðeins vantar undirskrift!
Er þá nokkur heima?
Ef enginn getur armi lyft
má öllu þessu gleyma!

 

Þó ekki verði öllu náð
sem enn mun talið hreinna.
Þeir hafa undir rifi ráð
og redda þessu seinna.

 

Til Milestone bara færa féð
úr fúnum Glitnis aski.
Þáttarskuldin þvegin með
þokkapiltabraski.

 

Lagaregluverkið var
með vilja þarna brotið
er lítilsigldir lúserar,
léku djarft og rotið?

 

Hið nýja félag fullgilt var
fjórum dögum síðar.
Með traustum Sjóvárbréfum bar
bankaskuldir fríðar.

 

Nú er loksins Vafnings veð
vottað, eftir baslið,
lánið hægt að möndla með
og millifæra draslið.

 

Hefst nú siðlaust sjónarspil,
samningurinn skráður,
(með falsi grófu færður til)
fjórum dögum áður!

 

Aðeins verður vandamál
ef vitnast þessi flétta:
Yrði drísildjöflum hál
dagsetningin rétta!

 

Fram þá stígur Bjarni Ben.
til bjargar, ættarsprotinn.
Pennann glaður grípur – en
gjörningurinn rotinn.

 

Skjalið virðist skíraglit,
skrautritað með „heading“!
Eðli þess með öðrum lit,
algjör skítaredding.

 

Bjarni nú sinn tíma tók
að tæma bankahólfin.
Veit að senn mun bankinn „broke“,
brostin hallargólfin.

 

Vafningsskuld að vonum greidd
með vænu láni’ í Glitni!!
Summan gegnum Svartháf reidd.
Sýnist púkinn fitni!

 

Greitt til baka bara smá
brot af lánsins virði:
Borgar þjóðin þaðan frá
þeirra skuldabyrði.

 

—

Útrás landið vefur vor
víkingsfrægðarljóma.
Í bankainnrás eðlisþor
æðstan veitir sóma.

 

Saga þessi aðeins er
almennt, lítið dæmi
um sigra þegar saman fer
snilld og íslenskt næmi.

 

09.02.12

Lilja kynnti Samstöðu, nýja flokkinn sinn, og Sigga storm sem sína hægri hönd!

VG, með Steingrím í stafni,

stóð bara ekki’ undir nafni.

Þó samherja lasti

í samviskukasti,

það er lofsvert – svo Lilja ei kafni.

 

Þeir ofríkis ráðamenn bogni!

– það rýkur víst sjaldan í logni –

Stormurinn hrífur

og samstaðan blífur

þó samviskan teygist og togni.

 

14.03.12

Magnús Halldórsson sendi í tölvupósti myndir sem voru teknar af honum á Stuðli sínum með þessum orðum: „Þessar myndir tók Halldór minn í byrjun mars af okkur Stuðli, krapasull og leiðinda færi á veginum, sem fátítt er á þessum slóðum“. Sendi honum þessa vísu til baka:

Í krapasulli karlinn gamli

keyrir ljóðastaf.

Flugtak nálgast, helst að hamli

að hettan fýkur af.

 

27.03.12

Hreinn bróðir sendi á Netinu mynd af bráðefnilegum fola sem á í tamningu, Sprota, undan Þóroddi og Spátu Gadldursdóttur og Spár. Hreinn fékk þessa vísu til baka:

Prúður gengur folinn frjáls,

fögrum litnum skartar.

Með vind í faxi vefur háls,

vonir kveikir bjartar.

 

Hreinn svaraði auðvitað með vísu þar sem hann kvaðst sæll með sendinguna. Ég sendi honum aðra:

Verður ertu víst að fá
í vísu lítinn mola.
Syngja hlýtur sá sem á
svona góðan fola.

 

05.04.12

Ávallt skal forðast stríð og styr,

stefnan sé friður.

Að ganga hægt um gleðinnar dyr

er góður siður.

 

26.04.12

Seiður heitir aðalreiðhesturinn minn undanfarin ár, ferðavíkingur mikill. Belgísk stúlka í ferðahópi sumarið 2011 tók mynd af mér á Seiði uppi á Hellisheiði, þar sem klárinn svolgrar í sig vatnið úr tærum fjallalæk, í glaðasólskini. Myndin varð tilefni til eftirfarandi:

Efst á Hellisheiði,
við heillandi sólarglit,
sit ég glaður á Seiði
með svolítinn kinnalit!

 

Trausti vinurinn teygar,
taktfast við lækjarhjal,
dýrustu veraldarveigar
-vatnið í fjallasal.

 

Fagurt er jafnan á fjöllum,
finn þar hinn tæra hljóm.
Anda, með vitunum öllum,
að mér þeim helgidóm.

 

Mér best á öræfum uni,
andinn mig þangað ber.
Finnst þar eins og að funi
frelsið innan í mér.

 

05.05.12

Framsóknardraugar ýmsir hófust upp, þegar Þórólfur Matthíasson beindi opinberlega nokkrum spurningum til Bændasamtakanna, eftir að hafa loks fengið í hendur ársreikning þeirra, og jusu svívirðingum yfir hagfræðinginn á samskiptasíðum fyrir þann dónaskap að voga sér að spyrja þetta háæruverðuga apparat spurninga:

Ekki spyrja um það má,

einn skal kyrja sönginn,

sannleik yrja – senn mun þá

sálar byrja þröngin.

 

08.05.12

Mikið er nú fagurt út að líta þessa dagana. Alla vega hérna sunnanlands. Og stúdentar úttöluðu sig í gær, í sjónvarpi allra landsmanna, um prófabölið við þessar aðstæður. Þetta er víst eilífðarmál?

Sólin skín af himni heiðum,
hengir lín á gylltan baug.
Faðminn sýnir foldarbreiðum,
fangar mína innstu taug.

 

Það er samt ólíklegt að blessaðir stúdentarnir endist lengi úti við. Er þetta ekki kallað „gluggaveður“?

Værðarfullur vindur ber
um vorið bull og skvaldur.
Gamla rullan, ennþá er
alveg drullukaldur.

 

11.05.12

Það fer ekkert á milli mála að Anna María er ákaflega ánægð með eiginmann sinn. Þegar ég kom inn áðan ljómaði hún öll af hrifningu og greinilegan ánægjublæ mátti greina í rödd hennar þegar hún sagði, án þess hún vissi að heyrðist til hennar:

„Vinnuhestur, vindur sér

í verkalistann sáttur.

Blessun mesta bóndinn er,

búinn fyrsti sláttur.“

 

13.05.12

Mæðradagurinn er í dag. Fæstir eiga öðrum en mæðrum sínum meira að þakka og óbreyttir jafnt sem andans jöfrar hafa hyllt þær í verkum og orðum, sumir ódauðlega. Ég legg þetta í púkkið:

Aldrei gleymist ástarþel,
æsku- dreymir glæður.
Innri geyma eldinn vel
allar heimsins mæður.

 

17.05.12

Himinn blár, en horfinn snjár,

hagans grár er feldur.

Nóttin ári nú er sár,

Norðan-Kári veldur.

 

14.06.12

Kom heim úr hestaferð, alveg sótsvartur í framan af ryki. Var nokkuð lúinn eftir langan dag í hnakknum og þá tók Anna María, þessi elska á móti mér með sínum hætti:

Konan beið með bros á vör og bjór í glasi.

Alltaf ljúf og létt í fasi

þó liggi ég í hrossabrasi.

 

16.06.12

Fjórði í hestaferð: Hella-Skúfslækur.

Feykilega fóru vel
fögur listahrossin.
Viljug tölta mó og mel,
með þeim dillar bossinn.

 

20.06.12

Fékk þessa hugdettu, svona fyrir svefninn, enda búinn að ríða út í dag og lesa tvær skáldsögur, aðra í gær og hina í dag:

Glóðir tendrar góðhestur,

gleði sendir strauma.

Bálar kenndir bóklestur,

birtir lendur drauma.

 

22.06.12

Miami Heat vann í nótt NBA titilinn. Það var langþráður titill fyrir suma:

Loksins vann þá dollu, James,

dýrðar má því njóta.

Allra sterkust hetja heims

til handa jafnt sem fóta.

 

Það er víst bara eitt sem hægt er að ganga að vísu:

Sé ég undan sunnan þey
sigla gullinn flota.
Að lokum þessi fögru fley
fáum öll að nota.

 

„Sólin braust fram þegar við komum í Skagafjörðinn“ var myndtexti úr kosningaferð Þóru Arnórsdóttur. Mér sýndist myndin bera annað með sér:

Dökkur skýjabakkinn ber

brosin ofurliði.

Horfin sól af himni er,

hvíla mun í friði.

 

Sigmundur Davíð heimtaði undirritað samkomulag stjórnar og stjórnarandstöðu um þinglok, vegna þess að ekkert traust væri milli aðila. Svo lét hann sig hverfa tímunum saman, skv. fjölmiðlum, „eins og krakki“, til að tefja tímann enn meira:

Er á þingi ekkert traust,

allt til stáls lét sverfa,

„eins og krakki“ endalaust

aftur lét sig hverfa.

 

06.07.12

Gönguferð Abbalabba frá Skálpanesi, um Jarlhettur, Einifell, Hlöðuvelli, á Skjaldbreið, Kerlingu, Klukkuskarð, Skillandsdal að Laugarvatni. Ort á toppi Skjaldbreiðs:

Geng á háan Skjaldbreið, skoða

skíragullin fjallaranns.

Sköpun elds- og ísa goða

ætíð greipt í huga manns.

 

Á göngu frá Kerlingu að Klukkuskarði varð til þessi vísnagáta. Um að gera að ráða hana. Lausnin er stakt orð, íslenskt nafn:

Þessi einhver styðst við staf.

Stríðinn Óðinn svörin gaf.

Skjaldborg nafni í sælu svaf.

Sést á Neti vísnaskraf.

 

Og efst í Klukkuskarði:

Síst á Abbalöbbu lát,

lokabrattann marði.

Upp sig glennti ofsakát

efst í Klukkuskarði.

 

21.07.12

Skrifað á servíettu í brúðkaupi Dóra og Eddu:

Ástin blómstrar ykkur hjá,

ævin hjartnæm saga:

Ísabella og Thelma tjá

traustið alla daga.

 

30.07.12

Við Ari komum heim af Kili í gær, eftir vel heppnaða hestaleiguferð:

Fannst mér kært að koma heim

og kyssa aftur frúna.

Í huga fagran fjallageim

ferðast get ég núna.

 

11.08.12

Í Sunnlenska fréttablaðinu, var notað enn og aftur (í nýlegu blaði) ónefnið „Laugardalsvellir“, þegar augljóslega, af samhenginu að ráða, er átt við Laugarvatnsvelli. Ég varð að kvarta yfir því. Því grátlegra er þetta að viðkomandi blaðamaður gekk í skóla á Laugarvatni. Það er sjálfsagt líka orðið vonlaust að kveða niður falsið um „veginn yfir Lyngdalsheiði“?

Tindar yfir gólfi grass,

glæst í kvæði efni.

Laugar- heita vellir -vatns

virðum það örnefni.

 

Ferðalangar fá á ný

í fréttum blandað seyði

svo þeir villur ani í

upp á Lyngdalsheiði.

 

14.08.12

Anna María, þessi elska, á afmæli í dag:

Augun brosa, augun þrá,

augun gráta líka.

Augun hreinu, augun blá,

augun himnaríkja.

 

15.08.12

Eftir miklar rigningar undanfarið er að mestu stytt upp. En grasið í garðinum hefur heldur betur tekið kipp og tími kominn á að draga í gang sláttuvélina! En…

Döggin sindrar sverði á,

sólar lokuð gáttin.

Langt í burtu bjart að sjá,

bíð því enn með sláttinn.

 

18.08.12

Við Ari tókum okkur til og ferjuðum fjögur hross að Þóroddsstöðum á föstudaginn til að ríða á Vallamótið – með ýmsum úr stórfjölskyldunni. Það var magnaður túr. Þegar við vorum að tygja okkur af stað heimleiðis á laugardeginum leit út fyrir að einhverjir ætluðu að fara að brýna raustina:

Velja snjallir Vallamót,
varla kallast svikið.
Belja karlar, bjallar snót
bralla allir mikið.

 

Reiðtúrinn heim heiði sveik svo ekki, fremur en vant er, hrossin í feiknastuði:

Af mélum freiðir, augu ör,
andann seiðir þorið.
Dunar heiðin, funar fjör,
fákar greiða sporið.

 

19.08.12

Nú er farið að skyggja á kvöldin! Sumarið má þó ekki sleppa öllum tökum strax:

Sumri hallar, húmar að,
haustið kallar núna.
Í mæðu falla má ei það
og missa alla trúna.

 

19.08.12

Lítið heilræði:

Ef ranga starir lífs á leið,

litlu þar vilt sinna

er best að fara röska reið

og rétta svarið finna.

 

19.08.12

HKL sagði eitt sinn eitthvað á þá leið að því ákafar sem sagnfræðingar reyndu að höndla sannleikann, því lengra hyrfu þeir inn í heim skáldskaparins. Þess vegna er sjálfsagt ástæðulaust að taka mikið mark á doktor Guðna Th. Jóhannessyni, sem lét hafa það eftir sér í kvöldfréttum að forsetinn og forsætisráðherra ættu að geta rætt saman á vinsamlegum nótum um hefðir og skyldur handhafa forsetavalds þegar forsetinn yfirgefur landið. En á kærleiksheimili sagnfræðinnar gæti þetta verið einhvernveginn svona:

Núna forset-inn fyr oss
axlar kross: ástandið.
Jóka hossi, svo kærleikskoss
er kveður „bosh-ið“ landið.

 

22.08.12

Grúskið bætir geðslagið,

gleði stakan veitir,

og hrossin ferðir ven ég við

víða hér um sveitir.

 

22.08.12

Systurnar, og stórfrænkur mínar, Anna Lína og Obba Vill. „lækuðu“ vísuna hér að ofan á Facebook:

Systur „læka“ frændans fitl

við ferskeytluna

sem þó er aðeins þarflaust kitl

sem þarf að una.

 

22.08.12

Vangaveltur í fjölmiðlum um breytingar á ríkisstjórn. RÚV segir: „Katrín í stað Oddnýjar – Líklegast þykir að Katrín Júlíusdóttir taki sæti Oddnýjar G. Harðardóttur…“

Jóku reynist blóðug ben,

broddur stingur svoddan.

Kötu skiptir inná, en

Odda leggst á koddann.

 

22.08.12

Guðmundur Rúnar Árnason var ráðinn verkefnastjóri hjá Þróunarsamvinnustofnun. DV hafði heimildir fyrir því að Össur hafi verið með puttana í málinu en framkvæmdastjóri stofnunarinnar þvertekur fyrir pólitískan þrýsting:

Hlutlaust farið málið með,

matið faglegt hljómar þanninn:

Össur, jafnan röskur, réð

rétta Samfylkingarmanninn!

 

23.08.12

Ég las á visir.is að „Lilja Mósesdóttir, stofnandi Samstöðu – flokks lýðræðis og velferðar, ætlar ekki að gefa kost á sér í embætti formanns flokksins á landsfundi flokksins í byrjun október. Hún segist ætla að axla þannig ábyrgð á fylgistapi flokksins undanfarna mánuði… Fram að næstu alþingiskosningum ætlar hún að einbeita sér að störfum sínum á þingi [þar] sem hún segist hafa leitast við að nýta fagþekkingu sína… :

Hagfræðingur, hörð í skapi,

helsta vonin innan þings.

Með fagþekkingu í fylgistapi

og forðast hylli almennings.

 

23.08.12

Fyrirsögn á dv.is: „Dreymir um að gera það undir borði í teboði hjá ömmu“:

Boðum neitað, með þökkum, þvert

þar til fyrir skömmu.

En trekkja núna töluvert

teboðin hjá ömmu.

 

25.08.12

Himin ætir harmageð,

úr hófi grætur núna.

Gráma mæti glaður, með

gúmmí- fætur -búna.

 

25.08.12

Mogginn slær upp af bloggi Bjarna Harðarsonar að í ræðu Katrínar Jakobsdóttur á flokksráðsfundi Vg, sem haldinn var að Hólum í Hjaltadal, hafi verið „subbulegar alhæfingar“:

Ennþá veinað, allt í kross,

innanmeinin skaða.

Meitlar steininn Moggahoss,

munið Einar Daða.

 

26.08.12

Að kveldi sunnudags:

Framá settist, mig fetti, þvó,

át frókost (hmm…lýsið skorti!).

Blaði fletti, blettinn sló,

bók las, vísu orti.

 

27.08.12

Í kjölfar undanfarandi vísu, sem ég birti á Fjasbók, gerði Gummi Kalli þá athugasemd að hann „hefði viljað fá sléttubönd“. Ég lét það eftir honum og orti þressi refhverfu sléttubönd:

Þjónar, stritar, sjaldan sér

sjálfum hampar maður.

Bónar, skúrar, ekki er

argur, leiður, staður.

Staður, leiður, argur er,

ekki skúrar, bónar.

Maður hampar sjálfum sér,

sjaldan stritar, þjónar.

 

Eiginkonan hélt í 10 daga ferð til Noregs í morgun, að heimsækja syni og barnabörn. Hún var óþarflega kát þegar hún kvaddi:

Upp er kominn efi stór,

allur dofinn kraftur.

Svo kát til Noregs konan fór,

-kemur hún til mín aftur?

 

Og svo meiri refhverf sléttubönd, fyrir svefninn:

Fórnar sopa, þeigi þver

þrekið, veldur sjálfur.

Stjórnar drykkju, fráleitt fer

fullur eða hálfur.

 

Hálfur eða fullur fer,

fráleitt drykkju stjórnar.

Sjálfur veldur, þrekið þver,

þeigi sopa fórnar.

 

Svandís bekkjarsystir mín úr ML birti mynd af sér á Netinu þar sem hún er skælbrosandi á útreiðum á góðum hesti:

Svandís er með sælubros,

sálin þaninn strengur.

Frá vegi nokkurt virðist los,

varla snertir lengur.

 

1.09.12

Heimssýn er í auglýsingaherferð gegn ESB samningaferlinu og voru samtökin sökuð um að fara þar með ósannindi. Atli Gíslason taldi lýðræðishallann í ESB svo mikinn að Ísland yrði eins og fluga í fílahjörð:

Heimssýn stöðugt stendur vörð,

í stríði allt má gera.

Eins og flugu í fílahjörð

finnst hún sterkust vera.

 

Bjarna frænda og Freyju fæddist í dag drengur:

Freyja og Bjarni fagran tel

flétti ættarstrenginn.

Heilsist ætíð honum vel:

til hamingju með drenginn.

 

Ögmundur var dæmdur fyrir að brjóta jafnréttislög, sjálfur yfirmaður laga og réttar. Hann skammaðist sín ekkert og vísaði í samvisku sína. Þá var rifjað upp hvað hann sagði átta árum áður, þegar Björn Bjarnason braut sömu lög við ráðningu Ólafs Barkar: „Ráðherrar fari á skólabekk til að læra jafnréttislög“, sagði Ögmundur þá:

En það var fyrir átta árum

og aðeins minna’ af gráum hárum.

Samviskuna mikils metur

og miklu hærra lögum setur.

Þarf að fara’ að þusa’ um hrekkinn?

-þetta grín með skólabekkinn?

 

04.11.12

Mikið hefur gengið á undanfarna daga. Stormur og ofsaveður í hviðunum, en á sunnudagsmorguninn rennur upp bjartur, rór og fagur:

Hósta fékk ‘ann Kári kast,
kvaldist upp og niður.
Hinn sjúki núna sefur fast;
sólskin, ró og friður.

 

15.11.12

Svar til Péturs:

Ekki Pétur þegja þarf,

þjóðin metur kvæðin.

Ofar setur stefjastarf,

standa betur gæðin.

 

16.11.12.

Í tilefni af degi íslenskrar tungu:

Lifðu glaður, laus við blaður,

leggðu þvaður af.

Orðastaður! Ydda, maður,

Íslands fjaðurstaf.

 

Í kvöld var haldið Karlakvöld Karlakórs Hreppamanna. Meðal atriða þar var uppboð. „Vinningarnir voru kynntir svona:

1. Pappakassi (falin í koníaksflaska):

Halló! Lítið augum á!

Ekki má nú trassa

að bjóða mikið, og flottan fá

feng úr pappakassa!

 

2. Málverk:

Lítið hingað! Listaverk,

litum undurfögrum málað.

Hátt skal bjóða! Myndin merk.

Á morgun heima verður skálað!

 

3. Hryssa, tamin og vekringur:

Ágætlega tamda tel,

töluvert í hana spunnið.

Gæða hryssa, vökur vel,

verðlaun hefur líka unnið!

 

4. Folatollur, við Hauki frá Haukholtum, á þriðja vetri:

Happatoll nú herrum býð.

Haukur nefnist fákur.

Móðir Elding, fim og fríð,

faðirinn er Krákur.

 

5. Gjafabréf í kassa (spænir frá Límtré, 5 pokar).

Hækkið boðin, hestamenn,

hógværð dugar ekki.

Víkingsdirfskan ólgar enn

ef ég bændur þekki!

 

2.12.12

Spenntur ég stekk upp úr stólnum!

Það er stórsýning úti á hólnum!

Á sviðið er díva,

hún Hundslappa-Drífa,

komin í mjallhvíta kjólnum.

 

20.12.12

Pétur Blöndal kom í Sunnlenska bókakaffið að lesa upp úr Limrubók sinni. Kvöldið áður hafði Kilju-Egill Helgason heimsótt hann heim til sín á Seltjarnarnes. Kvaddi Pétur í bókakaffinu með limru:

Pétur hann les og hann les,

limrurnar víst eru spes.

Hér stendur ‘ann hátt.

Stefnir þó lágt,

já, suður á Seltjarnarnes.

 

23.12.12

Jólakveðjan í ár:

Er skuggarnir skríða’ uppá hól

í skammdegi, norður við pól,

á ljósið má benda,

og með logunum senda

gæfu og gleðileg jól.

 

Enn sækja að freistingafól

með falsið og innantómt gól.

En lausnin er kær:

Líttu þér nær

um gæfu og gleðileg jól.

 

Hve Siggi er sætur í kjól

og Solla með hangandi „tól“.

Ef straumi mót syndið

veitir umburðarlyndið

gæfu og gleðileg jól.

 

Í fjölskyldufaðmi er skjól.

Hann er friðar- og kærleikans ból.

Þar ávallt þú veist

að geturðu treyst

á gæfu og gleðileg jól.

 

Árið er 2011. Safnið telur 68 vísur.

03.01.11

Nýtt ár runnið upp.

Nýja árið ósnortið

arga leiðu þrasi.

Það að arka, eigum við,

til enda, glöð í fasi?

 

06.01.11

Ólafur Stefánsson sagði í viðtali að hann hafi „neyðst til að segja sig úr Sjálfstæðisflokknum“ vegna þess að sá flokkur tryggði eignarrétt manna, sama hvernig þeirra væri aflað:

Ef teknar úr táfýlusokknum

tærnar frjálsar eiga von.

Sig úr Sjálfstæðisflokknum

sagði Ólafur Stefánsson.

 

26.01.11

Var að koma neðan af Eyrarbakka, nánar til tekið af Litlahrauni. Er ég sat þar innan veggja yfir nemendum datt mér í hug að innfæddum Eyrbekkingum væri svona innanbrjósts:

Ærist bráðum, aldrei hljótt,

engin náð og friður.

Dynur hávær, dag og nótt,

djöfuls sjávarniður.

 

30.01.11

Í tilefni af fimmtugsafmæli Alla á Hrafnkelsstöðum

(Lag: „Kristján í Stekkholti“)

Aðalsteinn Þorgeirsson, bráðgerður bóndi í Hreppum!

Bragðmestu skandölum, hroka og monti, við sleppum.

Nóg fyrir það

níð til að setja á blað.

Núna að karlinum kreppum.

 

Sakleysi barnsins að sjálfsögðu gekk hann af dauðu,

sýndi um fermingu takta í kápunni rauðu.

Fann sína fjöl

í fjörlegri Hvanneyrardvöl.

Ekki þar skilaði auðu.

 

Sláturtíð marga á Selfossi ýmislegt brallað.

Svæsnastur jafnan í hrekkjum. Á engan mun hallað.

Upp úr því gerð

útrásarvíkingaferð.

Vargöld í Noregi kallað.

 

Stækkandi bústofn og mottó: í verkin oss vindum.

Varðveitt er framkvæmdasagan í tuttugu bindum.

Alli vel býr,

unir við Möggu og kýr.

Sig gefur síður að kindum.

 

Formaður búnaðarfélags, og leiðir nú kórinn.

Framsóknarmaður, með S.Inga á alþingi fór inn.

Laufskálarétt!

Reiðver á Fagra-Blakk sett.

Sjonni og brennsinn og bjórinn.

 

Spurt hefur verið: er Aðalsteinn af þessum heimi?

Andlegu fræðin og dulmögnin víða á sveimi.

Talfærin sljó,

teljum því augljóst að nóg

eftir af spekinni eimi.

 

Bóndi er dugandi, fjölskyldan fyrsta í sæti.

frúin hans yndi, það skýrir ‘ann hvarmana væti.

Fjögur á börn,

fylgir í sókn þeim, sem vörn.

Lífið og lukkan hans gæti.

 

Til eru menn

Til eru menn, sem moka vilja flór

og margir sem þrá, að stjórna heilum kór.

Eins eru þeir, sem alltaf drekka gin

þeir una sér, mun lengur en við hin,

 

en hafa ei á morgunmatnum lyst

því maginn heimtar afréttara fyrst:

Ó, Magga, ég skal minna drekka næst,

í mjaltir vakna, ef við getum sæst.

 

Víst eru þeir, sem þola drykkjutörn

og þreknir menn, sem aldrei voru börn.

 

31.01.11

Nýtti Sleipnishöllina til tamninga:

Ríð ég kátur! Ríð ég undir þaki,

rennur hryssan tölt og brokk og skeið.

Glóa lampar, gaman er á baki,

gullinn sandur, þett‘ er engin neyð!

Næsta hringinn nota skal ég til

að ná í mjúkt og fallegt hófaspil.

 

Ólafur Stefánsson svaraði þessu og hafði í að hann riði alltaf undir þaki og dytti aldrei af baki. Ég sendi honum þessa til baka:

Úti jafnt sem undir þaki
í æðum sama fjörið kenni:
Fullnægjuna finn á baki
er folanum í skeið ég renni.

 

11.02.11

Hæstiréttur dæmdi ólögmæta ákvörðun Svandísar Svavarsdóttur að synja hluta skipulags Flóahrepps staðfestingar:

Svandís gleypti súran kepp,

-sú held nú að blóti!

Fór hún burt úr Flóahrepp

með fulla vasa‘ af grjóti.

 

Landsvirkjun nú leyfist það,

lagnir vatns að styrkja.

svo Flóahreppur fari‘ af stað

fossinn sinn að virkja.

 

16.02.11

Af meintri þinghelgi:

Skýtur orðið skökku við

skandalvæðing mála.

Á þingi virðist vönd að sið

varla nokkur sála.

 

Heyrist bara skark og skak,

skelmar rætur naga,

og þeir skíta upp á bak

alla virka daga.

 

Og til upprifjunar af kattasmölun og „órólegum deildum.“

Stjórnar Jóka barð‘ í brest,

beygðist krókur snemma.

En flestir bóka: Fyrir rest

fressin djókið skemma.

 

23.02.11

Ólafur Ragnar Grímsson synjaði lögum um Ísseif III. staðfestingar og sendi samninginn í þjóðaratkvæðagreiðslu:

Íslensk þjóð nú una má

við Ólafslög, og -rétt.

Benda vil ég aðeins á:

„You aint seen nothing yet“.

 

26.02.11

Kvartað á Leir yfir deyfð meðal hagyrðinga:

Gott er að kunna að gæta sín.
Gott er að „iðka leti“.
Holur er tónn þegar tunnan mín
er tóm, eins og lands forseti.

 

19.03.11

Vetur konungur ríkir í öllu veldi sínu:

Aftur brast á iðukóf,

úti þess vil njóta

en þegar mikið hleðst í hóf

höllin er til bóta.

 

06.04.11

Kristján Runólfsson lýsti efasemdum um það hvar hann lenti eftir að „göngu lyki“. Svaraði því svona:

Drottni hygg þú leggir lið,

er lýkur göngu, brestur negg,

með rími að jamla og jagast við

Jesú bónda, undir vegg.

 

08.04.11

Siigmundur Davíð setti flokksþing Framsóknar í Háskólabíói, frammi fyrir þónokkrum félögum:

Langar formann Framsóknar

fleiri sálum turna

og sýnir, fyrir fréttirnar,

flesta kjósendurna.

 

14.04.11

Margir gera lítið úr Jóhönnu gömlu, hún ráði lítt við ýmsan vanda. Hún sýnist þó ein um að halda sæmilegum friði og samstöðu í eigin ranni?

Hjá Jóku ríkir ró og kyrrð,
reynir lítt á valdið.
Sú eina sem að sinni hirð
saman getur haldið.

 

21.04.11

Jón Ingvar spurði um afnot af Rímbankanum:

Reyndar finnst mér Rímbankinn
rishá andans bygging.
Teljast örugg útlánin
og innistæðutrygging.

 

08.05.11

Í morgun glettinn grósku-blær

gekk sín fyrstu spor.

Sumar er því nokkru nær.

Nú er komið vor.

 

09.05.11

Eftir rok og regn í nótt,

röðull vermir svörðinn.

Út þá springa sprotar skjótt

og spariklæðast börðin.

 

12.05.11

Þórunn Sigurðardóttir, formaður Hörpu, gat hvorki hugsað sér að tónleikar Sinfóníunnar, með Askenasí og Víkingi, væru „opnunarhátíð“ hússins, né að þeim væri sjónvarpað beint. Ýmsum þótti það skjóta skökku við og veltu því fyrir sér hvað lægi að baki:

Tóta er dáldið tvöþúsund,

trölls er enn með glýjuna.

Frægðar enga finnur stund

fyrir Sinfóníuna.

 

20.05.11

Atli Rafn, bróðursonur minn, og Laufey Lilja, kærastan hans, útskrifuðust í dag með stúdentsprófi frá Framhaldsskóla Snæfellinga í Grundarfirði. Potaði þessari vísu í kort með gjöfinni:

Fjörlegt er æskunnar ferðalag

og fjölbreytt litarófið.

Til lukku bæði með lífið í dag

og líka stúdentsprófið.

 

22.05.11

Á afmælisdegi pabba kom fjölskyldan saman heima í Dverghólum 3. Flutti mömmu þessa vísu í tilefni dagsins:

Úr móðurbrjósti rósir runnar,

því reitinn vermir hjartalag.

Og vel í faðmi fjölskyldunnar

við finnum nálægð hans í dag.

 

23.05.11

Ekki eru þeir öfundsverðir Skaftfellingar og nærsveitungar, af öskufallinu úr Grímsvatnagosinu. En svona var ástandið á Selfossi á sunnudagskvöld 22. og fram á mánudag 23.05:

Varla út úr augum sér,

óró hrossin stikla.

Þegar aðeins út ég fer

ösku gleypi mikla.

 

24.05.11

Ennþá hef víst elst um dag,

engin segl þó rifað.

Ef að bætt get annars hag,

til einhvers hef þá lifað.

 

Fékk ókjör af afmæliskveðjum á Fjasbók, og víðar. Sendi vinum þakkir:

Vinarþelið veitir yl,

vaki lífsins glóðar.

Af alúð þakka eg nú vil

allar kveðjur góðar.

 

05.06.11

Sigrún Haraldsdóttir, frá Litla-Dal, á afmæli í dag:

Fimmta júní fagna skal,

fær nú kveðjur mínar

lítil stúlka, frá Litla-Dal,

með ljóðaperlur sínar.

 

10.06.11

Fréttir bárust af skelfilegum dýrbítum sem gengu lausir og drápu tugi lamba og kinda í Þórðarkoti við Eyrarbakka:

Nú er úti norðanvindur,

næturfrost á heiðasvan.

Ætti ég bornar úti kindur

ekki fengi mér Doberman.

 

12.06.11

Kristján skáld Runólfsson setti þessa staðhæfingu út í loftið: „Koníakið kætir geð.“ Mér þótti ástæða til að prjóna við hana, eins og ég ímyndaði mér samhengið sem staðhæfingunni hæfði og Kristján hefði haft í huga:

Koníakið kætir geð.

kyssi nakinn stútinn.

Vaki lengi vinum með,

vakna sljór og þrútinn.

 

15.06.11

Hugleiðing í köldum heimi.

Hlýju kjósa halur, drós

er heiminn frjósa tekur.

Fyr sálu hrós það sólarljós

af svefni rósu vekur.

 

15.06.11

Björgvin E. Björgvinsson, samkennari og vinur er gleðigjafi á kennarastofunni. Hann varð fimmtugur í vor. Sendi honum þessa vísu með afmælisgjöf:

Þá náms- af -körgum lúð er lið,

léttir mörgum streðið

að greinir Björgvin ástandið

og aftur fjörgar geðið.

 

16.06.11

Prófessor Eiríkur Rögnvaldsson fann engin málfræðileg rök gegn orðalaginu „að fara erlendis“. Dæmi um það væri að finna allt frá 18. og 19. öld. Hann grínaðist svo með reiðareksstefnu sína. Hvað er nú orðið okkar málvöndunarstarf í 200 ár? Setti þetta sama af tilefninu:

Hún veifað’ í hurðinni, hress

er hélt ég nú erlendis – Bless!

Það var sagt mér í gær

að vandinn sé ær.

Sér nú til Selfossar – Jess!

 

18.06.11

Meistaraprófsritgerðin krerfst heimildalesturs.

Lystisemdir lífsins flý,

leita andans mestu fremdar.

Flestöll svörin finn ég í

fundargerðum skólanefndar.

 

19.06.11

Vísan mín er listileg,

-lista þar sýni orða-.

Löngum fína lyst hef ég.

Lista með þvingu skorða.

 

24.06.11

Var kominn upp í rúm, að glugga í Þórðarbók, þegar mér varð litið út, á norð-vesturhiminninn:

Kveður land, á skýin skín,

skreytir branda-gliti.

Röðull vandar verkin sín,

væra blandar liti.

 

Öllu er snúið á haus í umræðunni þessi misserin:

Í sinni höllu sálarlaus

situr tröllum gefinn.

Sannleik öllum snýr á haus,

sem af fjöllum stefin.

 

Saman styrkir stöndum vér.

Stoltur yrki, þegar

stöðvað myrkrastóðið er,

stemmur virkilegar.

 

28.06.11

Er ekki, a.m.k. ekki enn, kominn á landsmót hestamanna, í fyrsta sinn síðan 1970. Hugsa norður í Skagafjörð:

Geði flestra gera bót,

græða mestu undir,

íslensk hestamannamót;

mínar bestu stundir.

 

Bragarbót:

Geði flestra gera bót

gleði- mestir -funda:

Eðal hestamannamót

meðal bestu stunda.

 

29.06.11

Elsa Ingjaldsdóttir sagðist hafa fengið rauðstjörnótt merfolald sem hefði fengið gamaldags íslenska nafnið Stjarna:

Árin líða, Elsa sér

innsta lífsins kjarna.

Í draumi ljúfum dillar þér

dáða-hryssan Stjarna.

 

30.06.11

Enn ég sest við söguskrif

og sólin hlær á glugga!

Úti skinið Adamsrif,

ofurlítil dugga.

 

05.07.11

Hann á afmæli í dag!

Vísur mun á Fjasbók fá

ef fingri styð á „on“.

Komdu nú að kveðast á

Kristján Runólfsson.

 

06.07.11

Kristján kvaðst ekki mega vera að, sæi til í kvöld! Sendi honum þetta:

Ekki mun þér annað tjá

en Óðins drykkinn þamba.

Enginn geðheill maður má

melta þennan fjanda!

 

08.07.11

Núna fer ég senn að sálgast,

sögugrúsk að verða kvöl!

Sem betur fer, þá fer að nálgast

ferðalagið yfir Kjöl.

 

13.07.11

Mér fæddist rauðstjörnótt, fallegt merfolald, sem ég skírði Glóð. Kannski verður einhverjum einhverntíma svo að orði, eftir yndisreið um hina fögru Skógarkots- og Hrauntúnsstíga í þjóðgarðinum á Þingvöllum:

Þjóðar slóða hróðri hlóð,

hófaljóðin skildi:

Óðar rjóða, góða Glóð

ganginn bjóða vildi.

 

23.07.11

Var að koma heim af Kili. Undir Áfangafelli var stemmningin einhvernveginn svona:

Dillandi góðhross og dásemdartíð,

dýrðlegur söngur í móa og hlíð.

Í Áfanga kem

og algleymið nem.

Skínandi glaður í pokann ég skríð.

 

Benóný Jónsson spurði í framhaldi af þessari vísu hvort ég hefði ekki verið á réttum Kili.

Sigli ég lífsins ólgusjó, er

enn á réttum kili.

Þekki samt bæði þoku og sker.

Það er nóg í bili.

 

26.07.11

Það hefur verið lærdómsríkt að fylgjast með Norðmönnum undanfarna daga.

Ötuð blóði, eftir stóð

upprétt þjóð í harmi.

Vinum bjóðum vonarglóð,

vefjum bróðurarmi.

 

Hann setti á hífandi rok og rigningu í dag:

Daglangt rigning ‘bara blaut’

buldi ótt á gleri

svo að þess ei nokkur naut

að norpa á þessu skeri.

 

24.12.11

Skrifað á jólapakka eiginkonunnar:

Njóttu jóla í næðinu,

náð í hugarskotum.

Kápan úr því klæðinu

kemur þér að notum.

 

30.12.11

Við áramót

1. Hringhent

Líður senn að lokum árs.

lífs þá enn hefst gangur.

Yfir fennir tildrög társ

tíminn kennir strangur.

 

Mannakyn sér gefi grið,

gæfu skynji ríka.

Gleðjist vinir! Fróðafrið

finni hinir líka.

 

Ég í flestu stóð í stað,

strembin mesta törnin.

Sinnið nesta, sýni að

sókn er besta vörnin.

 

2. Ferskeytt

Innsta kjarna eigin lífs

ákaft flestir leita.

Bitur eggin, bakki hnífs,

biðlund eða streita?

 

Hvað mig vantar, hvað ég þarf,

um hvað mér ekki neita?

Það sem elti, þigg í arf

og það mun öðrum veita.

 

Ósk um nýárs brotið blað,

birtu eftir stritið.

Kveðjum hrun, en þekkjum það

þegar við er litið.

 

3. Braghent

Hamingjan í hagvextinum hímir ekki.

Nægjusemi, það ég þekki

þykka brýtur græðgishlekki.

 

Aukum jöfnuð, elskum friðinn, alla seðjum.

Nú á glæstar vonir veðjum.

verndum, huggum, styrkjum, gleðjum.

 

Kveðjum árið! Ef keyrði það á kanti hálum

mót nýju geng með gamanmálum!

Glösum lyftum! Syngjum! Skálum!

 

Árið er 2010. Safnið telur 72 vísur.

10.02.10

Guðmundur Karl Guðjónsson, verkfræðingur á Selfossi, var að pæla í limrunni og einkennum hennar. Hann sendi mér eina frumorta, sem ég umorðaði svona:

Háttinn um limrur vil læra,

ljóðin í stílinn svo færa.

Lengi allt bregst,

en loks þetta tekst,

af því mig stöðugt mun stæra!

 

Og sendi honum svo aðra limru:

Limran er ljómandi háttur,

léttur og taktfastur sláttur.

Það er þó best

þegar að sést

tungunnar tvíræði máttur.

 

22.02.10

Gunnar Birgisson féll af stalli sínum í Kópavogi og var sagður íhuga sérframboð. Mér var einnig kastað í prófkjöri Samfylkingarinnar í Árborg:

Fjórmenningar happi hrósa,
hafði ég ekki við þeim roð.
Þó enginn vilji mig auman kjósa,
ég íhuga núna sérframboð!

23.02.10

Pétur Stefánsson grínaðist með að stytta af honum yrði reist við hlið Tómasar í Reykjavík, eftir dauða sinn:

Styttan verði stærst og mest
við styðjum þetta flest.
Ágætt færi eflaust gefst
áður Pétur drepst.

01.03.10

Sigmundur Benediktsson lét eftirfarandi ummmæli fylgja vísu nokkurri: „Þetta er ekki klámvísa nema það sé í hugsuninni.“ Svaraði svona:

Hugsun orðin heldur dauf.
Heimur stöðugt versnar.
Vísna ekki neitt ég nýt
nema séu lesnar.

01.03.10

Endatafl:

Tefldu við sólarlag saman,
Siggi og nýjasta daman.
Í endataflsæði
æptu þau bæði,
af æsingi eldrauð í framan.

12.03.10

Vernharður vísurnar stagaði
í vinnu, ef þannig til hagaði.
En hugsunin fraus
er höndin varð laus!
Viðutan sjálfan sig sagaði.

18.04.10

Séra Hjálmar Jónsson varð sjötugur um þessar mundir:

Andans jöfur, aldrei mjálmar,
ekkert tálmar.
Sigurhringinn sannur skálmar
séra Hjálmar

29.04.10

Baldur Garðarsson spurði um orðið Gegnir, en það var valið sem heiti á nýtt bókasafnakerfi Landskerfis bókasafna árið 2002. Svo hvatti Baldur til þess að ort væri:

Íslands hrjáðu þjóð, og þegni,
þjóni hver sem framast megni.
Allt um sína fortíð fregni:
flettir bara upp í Gegni.

03.05.10

Seðlabankastjórinn átti yfir höfði sér tillögu frá formanni bankastjórnar um launahækkun upp á 400 þúsund!! Samkvæmt Mogga. Már var í Kastljósinu:

Þreyttur, svangur og sár
í Seðlabankanum, Már
sér starir í gaupnir
og strákarnir hlaupnir!
Til Íslands var ferð ei til fjár.

19.05.10

Horfi út um gluggann, á nýsleginn blettinn. Tíkin var að koma inn.

Nú er úti veður vott,
vex allt hratt í þessu.
Við augum blasir flötin flott
með fúla skítaklessu.

12.06.10

Gosið í Eyjafjallajökli. Töskutuddanna bíður ærinn starfi:

Undir Fjöllum er ósköp af ösku
sem utanlands selst víst á flösku.
Í lág er nú gosið
en langt þó í brosið.
Glotta þó tuddarnir tösku.

Síðan hvenær?

Nú er uppi öldin trist,
andleg heilsa broguð,
sérhver dyggð af sannri list
snúin, reitt og toguð.

18.06.10

Pétur Stefánsson montaði sig af kveðskap og syni sínum, sterkasta manni Íslands:

Undan Pétri úrvals slekt,
enginn er skammtur svikinn.
Þetta’ er ekkert undarlegt
eins og hann ríður mikinn.

19.06.10

Sæðisbanki Péturs yrði sannkallað „gagnaver“, sem skapa myndi fjölda starfa. Verst ef hella þarf niður umframbirgðum!

Afurðamagnið margfalt, svo
man ekkert þessu líku.
Málnytu Péturs mætti sko,
mjólka í hverja píku.

21.06.10

Ort úti í garði. Rósin farin að blómstra ríkulega:

Gróðri vaggar blærinn blítt.

Burtu sólin hopar.

Ilmar blómstur, furðu frítt.

Falla nokkrir dropar.

 

23.06.10

Veðurblíða hin mesta í dag:

Kaffibolli, bók í hönd.

Bakar sólin kroppinn.

Frúin sem á sólarströnd.

(„Svona, leystu toppinn!!“).

 

Horfi og við hana rór

í huga mínum gæli.

Mesta heimsins blessun; bjór

bíður inní kæli.

 

24.06.10

Þula er hundtíkin okkar

Daglangt mátar sól á sig

síða skýjakjóla.

Tókst mér því að þvinga mig

með Þulu út að hjóla.

 

25.06.10.

Ólafur Áki Ragnarsson rekinn úr Sjálfstæðisflokknum degi fyrir landsfund:

Svo Flokkinn ei beygli né bráki
eða boðorðum klíkunnar skáki,
Jónmundur sagði
í símann að bragði:
„Burt með þig, Ólafur Áki!!!“

06.07.10

Eftir tvö kjörtímabil í bæjarstjórn fyrir Samfylkinguna:

Áform hef nú mörg og merk,

mikið band á rokknum.

Sem mitt fyrsta sumarverk

ég sagði mig úr flokknum.

 

Burt úr flokki, af því er

ekki hlýðinn sauður.

Ennþá glaður inní mér

eldur logar rauður.

 

09.07.10

Gísli Gíslason á afmæli í dag. Sendi honum þessa vísu:

Góðan daginn, Gísli minn,
gleði dragðu’ á langinn.
Vertu ör og ástfanginn
út um grænan vanginn.

20.07.10

Enn á Kili.

Í Fremstaveri:

Aleinn, finnur enga ró,
urðargustur napur.
Þylur yfir mel og mó
mjóróma og dapur.

…og morguninn eftir…

Þetta nær víst engri átt,
enn að vana geri
að sofna kátur, hrjóta hátt
hér í Fremstaveri.

Að áliðinni næstu dagleið:

Eygði kofann uppi‘ á mel,
eigi lofið sparði.
Ætla‘ ég sofi ekki vel
undir rofabarði.

Á leið norðuraf:

Sunnanvindur, sólin skín.
Sitrar lind í heiðinni.
Fjallatindafannalín.
Fögur mynd á reiðinni.

28.07.10

Á ferð um Þjófadali og Kjalhraun. Reit í gestabókina í Árbúðum:

Ríð um dali, hrjóstur, hraun,
hrossavalið lofa.
Veita skal mér ljúfust laun:
liggja’ í smalakofa.

Reit í gestabókina í Fremstaveri:

Hvítá niðar, héðan frá
heyrist iðuslagur.
Veitir friðinn -fellið Blá-,
fagur liðinn dagur.

Reit í gestabók Skálans í Myrkholti:

Hérna geðið fer á flug,
funar hjartað, sálin.
Lifnar myndin ljós í hug:
Loftur, Vilborg, Skálinn

02.08.10

Enn á fjöllum og gestabækurnar fá að kenna á því:

Ríður héðan, öldruð, ung,
ekki nokkur sála,
sem er beisk og brúnaþung
burt úr Helgaskála.

05.08.10

Var að ljúka síðustu hestaferðinni í sumar. Sjö daga ferðalag austan úr Landsveit með hálendisbrúninni, um Þingvelli og vestur fyrir Hengil.

Á hestaferðum ljósið lít,
um landið víða sveima.
Betur ekki neins ég nýt
en nú er ég lentur heima.

09.08.10

Hitti Magnús Ólafsson frá Sveinsstöðum uppi á Auðkúluheiði. Báðir ríðandi með hóp af fólki:

Á ferð um húnvetnska heiði
-hrossið á tölti og skeiði-
ég Sveinsstaða Manga
mildan á vanga

hitti. Þar vel bar í veiði.

 

12.08.10

Pétur Stefánsson kvaðst hættur á Leir, í bili, vegna kulnaðrar vísnaglóðar:

Pétur þjóðar vorrar veg
vísar ljóðagerðar.
Setur hljóðan. Aðeins eg
óska góðrar ferðar.

14.08.10

Afmæli Önnu Maríu.

Elsku hjartans Anna mín,

undir bros þín græða.

Yndislegu augun þín

ástarbálið glæða.

 

15.08.10

Rigndi einhver ósköp þennan daginn. Einhverjir kvörtuðu yfir rigningunni:

Ég fór út og járnaði hest,

sem játa er enginn vandi.

Með tvo til reiðar, og frjálsari‘ en flest

flaug svo og brjóstið þandi.

 

04.09.10

Afmæli Sveins Kristinssonar frá Dröngum:

Við þér slóði blasir beinn.

Blessun á þig ljóðar.

Ykkar vaxi sælan, Sveinn.

Sendi kveðjur góðar.

 

12.09.10

Árleg réttasúpa í Skarði, hjá Björgvin G. og Maríu. Að venju voru botnaðir fyrripartar:

Réttasúpan svíkur ei,

sæla bragðlaukanna.

Logakryddað lúðugrey

liggur milli tanna.

 

Blandið lævi loftið er,

liggur flest við höggi.

Víkja undan ábyrgð sér

allir, nema Bjöggi.

 

15.09.10

Í tilefni af útkomu skýrslu rannsóknarnefndar Alþingis, sk. „Atlanefndar“:

Þykjast eiga þingmenn bágt,

þora vart að stokka.

Risið á þeim ansi lágt,

elta línur flokka.

 

Íhald reynist enn jafn spillt,

óðal sérhagsmuna.

Hefur lýðinn lengi villt,

leiddi dansinn Hruna.

 

Framsóknar er framtíð séð,

föst í spillingunni.

Stendur ennþá óskipt með

einkavæðingunni.

 

Samfylkingar sök er stór,

söng hún bakraddirnar

í frjálshyggjunnar falska kór

og flýr um hliðardyrnar.

 

Vinstri grænir velja oft

vegarslóða þrönga

og velta útaf. Upp í loft

öðrum líka þröngva.

 

Hreyfingin er heldur klén.

Hvað er þar á seyði?

Búsáhaldabylting, en

bölvað þras og leiði.

 

Blíðu Þráinn Bertelsson,

býður, engum háður.

Órólegum veitir von

um valdatíð og gráður.

 

02.10.10

Kyrrð er í heiðinnar heimi

undir heillandi norðljósageimi.

Þar lækurinn rennur

og lyngið –það brennur!

Við tætturnar svipir á sveimi.

 

Gerast nú góðviðrin klén,

gusturinn rífur í trén

gisin og hokin

-gullin öll fokin-

samt öspin fær alltaf í hnén!

 

06.10.10

„Geta þessir listamenn ekki bara fengið sér vinnu eins og við hin“? spurði ein mannvitsbrekkan á þingi, greinilega óvitandi um allt herjans atvinnuleysið!!!

Á listamannalaununum,

þeir labba milli húsa

og reyna’ að gleyma raununum

með rakspíra á brúsa.

 

Svo var um daginn efast um hæstvirt og háttvirt alþingi.

Þraut að hæstvirt þingið vort

þannig setji niður.

Altént veit ég ekki hvort

einhver skapast friður.

 

20.10.10

Davíð Hjálmar Haraldsson sendi þennan fyrripart á leirliða:

Lena hefur laskað mjöðm,
litlutá og sköflung

Ég botnaði:

því að Davíðs fékk hún föðm
og fóta millum öflung.

31.10.10

Ort var um hann í neðra og Hallmundur Kristinsson bað um guð almáttugan í staðinn:

Góði, þú veist að guðsorð er bannað,
gleymt, og útrýmt úr málinu.
Skáldin því verða að yrkja um annað
áður en lenda á bálinu.

01.11.10

Grínið í vísunni hér að ofan fór alveg þvert ofaní ýmsa guðleysingja á Leir. Héldu að ég (og fleiri) væri að fárast við banni við trúboði í reykvískum skólum og sendu eldheitan pistil um glæpi kirkjunnar:

Ekki mun nú ofsögum sagt
um eldheita sannfæringu!
Grínið er jafnvel á logana lagt
og leirinn fær bannfæringu!

Húmorinn er höfuðprýði,
þó húmor stundum undan svíði.
Húmor enn mun lengi lifa.
Á leirinn húmor á að skrifa.

04.11.10

Bændasamtökin neita að lána sérfræðinga sína til að gæta hagsmuna bænda í samningaviðræðum við ESB. Ætihvönn er blóðaukandi og því góð fyrir karlmenn:

Af bændum þessi saga sönn:

Við samning hjálpa ekki!

Úti að tína ætihvönn

allir sem ég þekki.

 

Móðgaði með vísulausu skeyti um að bændur vildu ekki sóa mannauði sínum í samningaviðræður:

Í öðru skeyti vísan var.
Verst hve mikið bulla.
Enda skil víst ekki par,
orðum bara sulla.

Á sama degi móðgaði ég mann
og mælti fyrir hófi.
En um mig núna segja má með sann
að sé ég versti bófi.

Komin út bók um framhjáhald og næturklúbbagöltur Gústafs Svíakonungs:

Víst ertu Gústaf kóngur klár,

kóngur nætur og holdsins þrár,

kóngur sokkinn í klám og hór,

kóngur reistur og tignarstór.

 

06.11.10

Í fréttum sagt frá Þjóðfundi sem haldinn var í Laugardalshöll:

„Á þjóðfundinum þúsund manns,

þar er góður andi“.

Bjargast þjóðin þá með glans

úr þessu auma standi?

 

29.11.10

Lygin

Ljótri hlakkar lygi í,

læðist blakkan reykinn.

Og hún flakkar, uns á ný

einhver skakkar leikinn.

 

Nóvemberdagur

Úti gjólan æfir væng.

Eftir sólu biðin:

er í skjólið undir sæng

uppí bóli skriðin.

 

Rigningarmorgunn

Á mig bætir nú á ný

nokkru vætumagni

er á fætur skreiðast ský

og skvett‘ úr næturgagni.

 

30.11.10

Vetrardagur

Kenni falleg klakabönd,

kyngir salla niður.

Upp til fjalla, út við strönd

andann kallar friður.

 

Spegilmyndir

Tekur vindur blíðan blund,

brosir lindin þegar

spegilmyndir sýna sund,

svona yndislegar.

 

01.12.10

Sólarupprásin

Skýjalopann þæfir þétt.

Þerrar dropa nætur.

Morgungopann mátar nett.

Myrkrið hopa lætur.

 

Sólsetur

Dagur hnígur, dreyma fer.

Dreyra mígur lögnin.

Nóttin flýgur, orðlaus er.

Engu lýgur þögnin.

 

Að kvöldi fullveldisdags

Kvöldið þaggar kólgu frétt.

Kyrrðin flaggið vangar.

Rósin vaggar lendum létt.

Lúra daggar angar.

 

Anna María

Veit ei neina roðna rós

rökkursteina milli.

Leit ég eina dýrðardrós:

Drottins greini snilli.

 

02.12.10

Heimur versnandi fer

Lyklaborðið berja kann,

Bætast orð á skjáinn.

Blóðrautt forðum blekið rann.

Best að skorða náinn.

 

Vitnað var í Biblíuna á Leirlistanum, þá speki að heimskir byggi hús á sandi. Fía á Sandi var ekki alveg sammála þessu. Sendi henni þessi varúðarorð:

Byggt á Sandi býlið er,

birtist vandi, Fía!

Hætt við grandi, haska þér

heimaland að flýja.

 

Ei á Bjargi búa vill,

betri margfalt Sandur!

Trúarsargi eyðir ill,

af slær þvarg og flandur.

 

Pétur Stefánsson birtist aftur á Leir og var við sama heygarðshornið. Þessari vísu var ætlað að falla í þann flokk:

Áttu saman stutta stund

(stundargaman kitlaði)

Mann að framan á marga lund

myndar dama fitlaði.

 

Tími var kominn á heimsósóma:

Veröld hrakar, virðist ærð,

valdaskakið kitlar.

Fólkið þjakað, foldin særð

fyrir sakir litlar.

 

Ort til að bera í bætifláka fyrir hringhendur:

Geði yljar óðarmál,

engan skyldi mæða!

Yrkja vil svo eflist sál,

ekki til að hræða!

 

06.12.10

Ólafur Stefánsson taldi sig verða varan við samtal tröllkvennanna í Búrfelli og Bláfelli:

Ólafur í ástartrans,
ákefð sína stilli.
Tvöföld liggur Tunga hans
tröllalæra milli.

Ort var um Hörpu, miður skarpa og heilalausa. Sneri því upp á nýbyggingu:

Fögur við höfnina Harpa,
heimili menningargarpa
með skuldirnar hreinar.
En skapandi greinar
munu okinu af henni varpa!

07.12.10

Eitthvað heyrðist mér að Neinn-Bjarni og Maddama Sigmundur væru að belgja sig í sjónvarpinu í gærkveld. Fyrst var alveg ómögulegur niðurskurðurinn sem boðaður var í fjárlagafrumvarpinu en nú skildist mér að ætti að draga eitthvað af því til baka, og auðvitað var það allt ómögulegt líka. Það er kannski ekki að undra að stjórnarandstaðan kemur svona herfilega út í skoðanakönnunum, með 16% stuðning? Margfalt verr en stjórnin, meira að segja! En ef ég náði inntakinu í málflutningi þeirra félaga þá var það einhvernveginn svona:

Stjórnin dreifð um víðan völl
og veður í ljónsins gin.
Mér sýnist hafi svörin öll
16%-in.

Umræða var um hvernig góðar vísur væru og einhver orðaði það á þann veg að þær væru kliðmjúkar eins og lækur sem liðast niður kjarri vaxna hlíð. Lagði þetta í púkkið:

Frjóar og meðfærilegar,

fallegustu vísurnar,

einfaldar og eðlilegar

eins og „ljósku skvísurnar“.

 

Fía á Sandi benti á að þarna kæmu fram fordómar gegn litarhætti. Svaraði svona:

Ímynd finnur stöðugt stað
af stöðluðu ljóskunni.
Spyrja mun víst ekki að
andskotans þrjóskunni.

Meira var ort um það hvernig góð vísa ætti að vera. Lagði þetta til málanna:

Ekki þvinga óðinn má,

allur syngja verður.

Kýlum stinga ætti á,

ætíð hringhent gerður.

 

12.12.10

Ort eftir jólahlaðborð í gærkvöldi. Þar „fílaði maður sig“ svoldið eins og Logi forðum:

Jólahlaðborð, játa nú
étið hafi’ of mikið.
Mat og dúk og borð og bú
og bragðið hvergi svikið.

Gamall draumur:

Brosið naumast sýnir sig,
samt í laumi kætist.
Góðir straumar gleðja mig,
gamall draumur rætist.

Heimsþorpið:

Flýgur fiskisagan,

fangar þorpið allt.

Skælir hag og hugann

heimsins lánið valt.

 

13.12.10

Sólin

Senn mun gömul sól á ný

sína hefja göngu.

Hún var eldrauð, ung og hlý

endur fyrir löngu.

 

Myrkrastóðin

Vefur gróðinn mildast menn,

myrkrastóðin slægu.

Hefur þjóðin ekki enn

úthellt blóði nægu?

 

Heimskan

Á hornum stærir heimskan sig,

hæst þar mærir skrumið.

Mistök færa margt á slig,

margan ærir fumið.

 

16.12.10

Dreymir um fríið.

Til útlanda dreymir, um ólgandi dröfn

þó aldrei í sjó hafi migið.

En ef vegurinn liggur um Landeyjahöfn

þá langar mig ekkert í fríið.

 

Skrapp að Laugarvatni til að horfa á FSU etja kappi við Laugdæli í 1. deild karla í körfu. Leikurinn var ekki upp á jafn marga fiska og vonir höfðu staðið til:

Ekki var það ferð til fjár

er fór að Laugarvatni.

Svitna þyrftu í sautján ár

svo að leikur batni.

 

20.12.10.

Sunnlenska.is sagði frá því að Grábotni frá Vogum í Mývatnssveit hefði slegið öll met með því að gefa 280 sæðisskammta á einum morgni:

Heiminn sigrar sauðfé vort,

til sóma Íslendingum

og loftþrýstings engan skort

sér enn hjá Mývetningum.

 

24.12.10

Jólakveðja

Stjörnu sé ég skína skæra

og skeiða álf úr hól.

Vetrarskýin foldu færa

í fagran mjallarkjól.

Marglit ljósin hjörtun hræra,

er hækka tekur sól.

Öllum sendi kveðju kæra

er koma heilög jól.

 

31.12.10

Maður ársins 2010

Elja Steingríms okkur nær

uppúr skuldaleðju

á nýju ári, og hann fær

áramótakveðju.

 

Árið er 2009. Margar af eftirfarandi vísum eru ortar á póstlistann Leir. Þær eru gjarnan viðbrögð við orðum eða yrkingum fólks í þeim lokaða hópi. Það sem tengist nafngreindum einstaklingum er einhver kerskni, alltaf saklaus og iðulega írónísk, þannig að þar sem fast er kveðið að orði hefur tilefnið gefið færi, og því meiri er velþóknunin á tilefninu og höfundinum. Önnur lögmál gætu gilt um tilefni af opinberum vettvangi. Safnið telur 178 vísur.

24.01.09

Gussi á Melum, félagi í Karlakór Hreppamanna, varð fimmtugur og hélt stórveislu í Félagsheimili Hrunamanna í kvöld. Kórinn söng nokkur lög við það tækifæri og ég flutti afmælisbarninu eftirfarandi vísur milli laga:

Stofnfélagi‘ í karlakór.

Ef kallað, strax er þotinn.

Gaular 2. graðtenór

gjarnan handleggsbrotinn.

 

Í heyskapnum Hreppasauðum

hjálpar, og fleirum í nauðum.

Hans tungu vel mælist.

Hún fyrir samt þvælist

ef þefar af „karlakórsrauðum“.

 

Þó hjálpa vilji, alltaf eigi svar,

á hann líka stundum til að gleyma

og vinir þeir sem þegið hafa far

þurfa oft að sitja eftir heima.

 

Dæmalaus dugnaðarjálkur

drífur af stað letiálkur.

Friðsemdarmaður,

fyndinn og glaður,

en bölvaður hrakfallabálkur.

 

Hokin standa stefnumið

er stuðið tekur völdin,

svo glaðir allir gerðumst við

Guðjón, bak við tjöldin.

 

26.01.09

Pétur Stefánsson orti snjöll sléttubönd á Leir. Ég svaraði með refhverfum sléttuböndum, svona:

Kætir vífið, fráleitt fer

fullur gamli Pétur.

Bætir lífið, ekki er

óður saminn betur!

 

Pétur sagði þá: „Þakka þér fyrir hugljúfa vísu Gylfi:) Ég má til að yrkja eitthvað fallegt til þín líka“, og gerði það svikalaust. Ég sendi þetta til baka: „Sæll, Pétur, og þið hin. Þetta eru ágætar formæfingar. Verð þó að senda bragarbót, fyrir grínið og öfugmælin fyrr í dag, enda var þar ómaklega vegið að okkar besta hagyrðingi og kvennaljóma.“

Pétur okkar fremstur fer,

fínar kokkar vísur.

Getur lokkað heilan her,

halur strokkar skvísur.

 

08.02.09

Það er alltaf jafn gaman að fá afabörnin í heimsókn. Þar sem dótturdæturnar sátu við borðstofuborðið hjá okkur í morgun, önnur að lita en hin að reikna heimadæmin, urðu til þessar vísur:

Lítil stúlka, ljúf og sæt,

litar, raular, spjallar.

Sóley, hún er ljós sem læt

loga stundir allar.

 

Dugleg reiknar dæmin sín,

drottning okkar vona.

Jasmín, sól er skærast skín

og skörungs hestakona.

 

21.02.09

Karlakór Hreppamanna hélt söngskemmtun í kvöld að Flúðum, og bauð til sín Karlakórum Bólstaðarhlíðarhrepps og Kjalnesinga. Var þar frábær skemmtun. Eftir sönginn var boðið til samsætis fyrir kórfélaga og maka þeirra, þar sem meðal annars var á dagskránni „vísnaþáttur“. Ég samdi og flutti þessar vísur fyrir hönd Hreppakórsins, en yrkisefnin voru fyrirfram gefin:

1. Er hæð eða lægð yfir Hreppamönnum?

Hjá Hreppamönnum þekkjast hæðir jafnt og lægðir,

af hógværð kunnri veðurmonti sleppa.

En flestum mönnum betri hafa hægðir

og hugarró, af neyslu Flúðasveppa.

 

Þeir slakir hafa‘ í hreppum verið löngum,

helst er von að sperri sig hann Ingi.

Dýralæknahefð með hreðjatöngum

mun halda uppi, glaðbeittur á þingi.

 

2. Heilög Jóhanna – eða Davíð eftir atvikum.

Heyrði sögu af illskeyttri íhaldskerlingu sem var sérlega uppsigað við Jóhönnu Sigurðardóttur, og er eftirfarandi limra ort í orðastað hennar – lokalínan bein tilvitnun í ummæli kerlingar:

Jagast sem Jenni og Tommi

Jóhanna, afturhaldskommi.

Truntan, hún fer

í taugar á mér

og „svo er hún helvítis hommi“!

 

Djöfull langar Davíð nú að detta íða.

Jóhönnu með stælum stríða

og Steingrím láta‘ á hnjánum skríða.

 

Þennan stjóra þolir ekki þjóðin kranka

með fýlusvip og þunga þanka

þversum inní Seðlabanka.

 

3. Er kreppa?

Glappa-kreppa kröpp er á,

knappar hreppum tíðir.

Slappir hnepptu hnöppum frá,

hrappar leppasíðir.

 

4. Hvað er í Kerlingarfjöllum?

Er kleif eitt sinn Kerlingarfjöll

kvensniftar- hitti þar –tröll

sem óðar sig tjáði

að heitast hún þráði

skagfirska sveiflu og böll.

 

5. Draumadísirnar

Kona, þú ert mín draumadís

ef dauðar úr höfði þér falla lýs,

minnis- og sjónlaus ekki ert

né algerlega heyrnarskert.

 

Ekki‘ ertu reyndar, elskan, spes:

-ef ættir rekur á Kjalarnes

-ef hrat er í blóði, þín hrákasmíð

er hræringur úr Bólstaðarhlíð.

 

22.02.09

Fía á Sandi kvartaði á Leir yfir því að aðeins tveir væru þar virkir þennan daginn og efaðist um að hausinn væri virkur á hinum. Svaraði henni svona:

Skeytið kom við kaunin.

Hvort mun virka baunin?

Mætti vinna

tefja minna.

Mörg er búmanns raunin.

 

26.03.09

Óli Stef. orti eftir landsfund VG og fékk þessa í staðinn:

Verkin falla íhalds öll,

eiturbrall og -glímur.

Lausnir snjallar heims í höll

hefur Skallagrímur.

 

Óli svaraði auðvitað, og blandaði Framsóknarflokknum inn í málið. Hann fékk þá þetta svar:

Framsóknarmerin er lágreist og lotin,

lullar á rúmlega sjö af hundraði.

Í Hreppunum tafarlaust hún yrði skotin

þó hæstvirtan dýralækninn það undraði.

 

03.04.09

Í vísu Hallmundar Kristinssonar kom fyrir hendingin „ekkert hrín á Pétri“ en þar er um að ræða Pétur Stefánsson, kvenna og vínsmakkara. Ég tók hendinguna traustataki:

Tilþrif sýna miklir menn

hjá mey, af víni betri.

Gleðin skín úr augum enn,

ekkert hrín á Pétri.

 

Mikið hefur verið ort af „kreppuljóðum“ undanfarið og því bætti ég við:

Bankahretin fæstum fyrnd,

fjöldann setur hljóðan.

En kreppuvetur grár, af girnd

gerir Pétur óðan.

 

07.04.09

Ragnar Ingi Aðalsteinsson var fenginn að þessu sinni til að stjórna árlegu hagyrðingakvöldi að Borg í Grímsnesi á síðasta vetrardag. Hann sendi tillögur að yrkisefnum og óskaði eftir staðfestingu á því að skeytið hefði borist. Ég svaraði:

Skeytið barst, með skilum,

skáldin vinnu fá.

Best við ekki bilum,

að Borg það færð að sjá.

 

Þátttakendur, eða hagyrðingar, á skemmtuninni höfðu verið boðaðir undirritaður, Sigurjón Valdimar Jónsson, báðir annað árið í röð, Unnur Halldórsdóttir og Jóhannes Sigmundsson. Sigurjón sendi vísu á hópinn um afleiðingar ofáts páskaeggja. Ég svaraði Sigurjóni:

Veistu, góði, það er þekkt,

og þykir eina vitið

að gretta sig. En gleðilegt

að geta þessu skitið.

 

08.04.09

Í kvöldfréttum var þetta helst: Íhaldið þáði vinargjöf frá FL-Group og Landsbankanum, samtals 60 milljónir, árið 2006:

Ísinn brast og allir þeir

ofan í spillingarvökina

féllu saman, en gamla Geir

er gert að taka’ á sig sökina.

 

Jóhannes í Syðra-Langholti var ekki alsáttur við yrkingar Leirverja af þessu tilefni og sendi inn vísu með tilvitnun í Biflíuna um að kasta ekki fyrstur steininum. Svaraði Jóa um hæl:

Illt er bölvað ónæðið

og nú glöggt ég heyri

venju samkvæmt, viðkvæðið:

„Vondir eru fleiri“.

 

14.04.09

Magnús Ólafsson á Sveinsstöðum orti um milljarða niðurfellingu skulda Moggans. Jóhannes í Syðra svaraði: „Magnús, vinur vor, virðist lifa í fortíðinni þegar allir flokkar áttu sín málgögn.“ Ég svaraði:

Dóu málgögn flestra flokka,

fjármagn skipti máli hér.

En Mogginn sér enn í sömu sokka

smeygir, lyktin vitni ber.

 

15.04.09

Pétur Stefánsson segir: „Asskoti eruð þið gamaldags í ástaryrkingunum strákar“ og smellti með vísu um það hvernig ylja skyldi snót og klikkti út með: „Klikkar ekki, látið mig þekkja það“. Ég svaraði þessu: „Sem betur fer er hið eina sanna yrkisefni aftur komið í leitirnar!“

Skartar öllum skrautfjöðrum,

skrifar gullnu letri.

(Tek fram: núna tala um

tittlinginn á Pétri).

 

22.04.09

Hagyrðingamót var haldið að Borg í Grímsnesi í kvöld:

Fyrst átti að gera skil eftirfarandi yrkisefnum:

1. Hagyrðingar kynna sig með vísum.

Þið lítið hér (nú lýsa skal

lotnum, feitum kalli):

lítinn strák úr Laugardal,

að leika upp‘ á palli.

 

Hef ég oft í klofi klár,

kenni fræðin börnum.

Ekki vex á hausnum hár

en hef ég nóg af mörnum.

 

Kvalinn og boginn í bakinu,

bölvað er ástand mitt.

Svo lendir allt í lakinu

ef langar að gera hitt!

 

Um miðnættið hrúta marga sker.

Að morgni hefst ei undan feldi.

Um hádegi gjarnan í fýlu fer.

Framlágur mjög að kveldi.

 

2. Hvaðan kemur þú, hvernig gekk ferðin hingað? Sástu nokkuð markvert á leiðinni?

Hafði ekki um það val,

allt úr lagi fer.

Á leiðinni heim í Laugardal

ég lenti óvart hér.

 

Í Þrastalundi lífsglöð við hjón,

lögðum að gömlum sið.

Í dyrunum sáum við Sigurjón

og snerum þá bara við.

 

Golf er íþrótt ekkert spes,

úti við Borg er sæla og friður,

Sveiflar þar járni Jóhannes,

og jafnan eitthvað skýtur niður.

 

Karlinum eftir í tíma ég tók,

var á tánum, og bremsaði skart,

en hraðann bara jeppinn jók,

jörðina snerti vart.

 

Sko, glussinn allur útaf lak,

svo afstýra naumlega kunni,

áður en ég Rauð minn rak

í rassgatið á Unni.

 

3. Sumir halda því fram að kreppan hafi að sumu leyti góð áhrif á Íslendinga; nú séu þeir orðnir viðræðuhæfir, m.a. um peningamál. Hvað segir þú um það?

Strákarnir okkur keyrðu í kaf,

klæddir í drullusokkinn.

En stefnunni eru þeir stoltir af

og styrkja Sjálfstæðisflokkinn.

 

4. Hvað var það fyrsta sem þér kom í hug þegar þú fréttir um bankahrunið?

Góði Davíð! gjafmildin ei svíkur!

Þín glæsta Perla ávallt skína mun,

og gróðatíðin, Ráðhús Reykjavíkur.

Nú réttir okkur líka bankahrun!

 

Eftir mesta Íslands rán

í yfirdráttarhófi,

inneign telst nú engin smán

né Árni Johnsen bófi.

 

5. Ef þú ynnir tuttugu og fimm milljónir í lotto, hvað myndir þú gera við peningana?

Fyrst í anda gróðæris og útrásar:

Ef myndi ég í lottói milljónirnar vinna,

mikið sjálfumglaður og hissa yrði þá.

Ég klappa myndi höndum og heldur til mín finna

og heita því á fátækum aumur skyldi sjá.

 

Ég kaupa myndi Bónus og banka svona fjóra,

búta þá svo niður og margfalda með sjö.

Svo byggja myndi óperu, ógeðslega stóra,

og innisundlaug heima, bara fyrir okkur tvö.

 

Svo aðeins raunsærri mynd:

Ef milljónir hefð’ undir höndum!

í huganum svíf vængjum þöndum.

En bíðum nú við.

Mér birtist ný hlið:

Tel fullvíst ég færi með löndum.

 

Þegar hér var komið sögu átti að botna tvo fyrriparta:

Upp má reisa efnahag

okkar hrjáðu þjóðar.

 

Minn botn:

Ef hún syngur sérhvern dag

sínar vísur góðar.

 

Fagnar vori þjóðin þreytt

þung í spori gengur.

 

Fyrri botn:

Krít sér getur varla veitt

með vísakorti lengur.

 

Svo tók ég mark á innríminu:

Full af hori, öllu eytt,

engu þorir lengur.

 

Næst gafst hagyrðingum kostur á að koma fram með vísur frá eigin brjósti, gamlar eða nýjar. Ekki verða þær endurteknar hér, nema hugsanlega þessi um innanmein framsóknar sem komu upp á yfirborðið þegar Siv taldi þáverandi formann senda húskarla sína gegn sér.

Skælist og kreppir að skórinn.

Skortir nú samhljóm í kórinn.

Út af kappi og ríg

kostar húskarlavíg

að moka framsóknarflórinn.

 

Og svo var haldið áfram með yrkisefnin:

6. Hvalveiðar, ertu hlynntur þeim eða á móti?

Erfitt þetta víst er val:

Vernd, eða rengistutla?

En mega þeir ekki Kristján hval

á kæjanum bara skutla?

 

7. Nítján langreyðar rekur á land á Bakkafjöru. Hvað segir a) Steingrímur Sigfússon? b) Einar K. Guðfinnsson? c) Forsvarsmaður umhverfisverndarsinna (er það ekki Árni Finnsson?)?

Í orðastað Steingríms:

„Andskotinn, núna er gamanið grátt,

gríðarleg hvalaþröngin

tefur mig, þetta nær engri átt,

ég átti að fara göngin!!“

 

Í orðastað Árna Finnssonar:

„Varúð! náttúruteiknin ei trufla má

tignarleg hvalaþröngin!

Hvað var að hugsa hann Einar K?

Hefjum nú ættjarðarsönginn.“

 

Í orðastað Einars K.:

„Víkingar allir, vígbúist brátt,

vaðandi blasir við hvalaþröngin!

Sýnum nú okkar manndóm og mátt!

Mathiesen! Hvar er geldingatöngin?“

 

8. Fjöldi kannabisverksmiðja hefur fundist á síðustu vikum. Hvað segir þú um það?

Í vonleysi, þegar ei vorar í bráð,

og vandræðum lífeyrisþeganna

nú um stundir, er notadrjúgt ráð

nýsköpun atvinnuveganna.

 

Við endurreisn atvinnuveganna

ekki má fara ráða á mis.

Það leysir hnút lífeyrisþeganna

að lögfesta neyslu kannabis.

 

Athafnamennirnir markið eitt sjá:

sem mestan gróðann sækja.

Svo mikilli fjölgun spekingar spá

sprotafyrirtækja.

 

Á Íslandi ríkir efnahagsfrost

sem efalaust seint verður þiðnað,

en athafnamennirnir kanna þann kost

að kýla á heimilisiðnað.

 

Íslands núna eflir veg,

æskan skyldurækin.

Spretta því upp, spái ég

sprotafyrirtækin.

 

Athafnamennirnir rjúkandi ráð

rifjum undir hafa:

Í stórum hópum á skútu sig skráð

og í skyndi lært að kafa.

 

9. Hvernig stjórn vilt þú sjá eftir kosningar?

Íslendingar færa fórn,

fegnir verkum sinna,

og glaðir munu styðja stjórn

sem stelur eitthvað minna.

 

Þjóðarsálin mörgum meinum

merkt, og stundum illa þvegin.

En víst er að í hjartahreinum

hjartað liggur vinstra megin.

 

10. Nýr stjórnandi er tekinn við Seðlabankanum, norskur. Hvert er álit þitt á því?

Skoðun ég hef ei handa þér

hvort sá norski’ er góður í þetta.

Það plagar mig lítið, enda er

þar ekki’ úr háum söðli að detta.

 

Fyrripartar skáletraðir:

Bjuggust ört til útrásar

Íslands hraustu víkingar.

Brenndu fyrst í bankann sinn,

og brott þar námu gjaldeyrinn.

„Bruna þú nú bátur minn,“

bergmálaði hláturinn.

 

Úr næsta fyrriparti átti að gera limru:

Ég kátlega hugmynd vil kynna:

til Kanada förum að vinna.

Okkur þar herðum!

því vesturferðum

ætlar víst aldrei að linna.

 

Sigurður Sigurðarson, dýralæknir, gaukaði þessum fyrriparti að þátttakendum þarna um kvöldið:

Mér er vaxinn vísdómsjaxl,

vitið reyndar lítið óx.

 

Botnaði svo:

Sit í praxis upp til axl-

anna sokkinn vegna rógs.

 

Endurvinnsluvísur heitir það þegar höfundurinn notar þekktar vísur og breytir þeim lítillega, eða hendingar og prónar við þær. Við áttum að reyna okkur við þetta.

Okurvextir, og nú má

einn um nótt ég sveima.

Nú fær húsið nýja skrá.

Nú á ég hvergi heima.

 

11. Eva Jolly, sem líka er norsk að hluta til, ætlar að elta uppi peningana sem hurfu í bankahruninu? Hvernig heldur þú að það gangi?

Ef verkið skal vandað hjá Jolly

vinnu þarf setja mörg holl í.

Það skammt mun þó duga,

svo höfum í huga

klónun, og kindina Molly.

 

12. Davíð Oddsson flutti umdeilda ræðu á landsfundi Sjálfstæðisflokksins á dögunum. Hvernig fannst þér hún?

Á landsfundinum Davíð steig á stokk,

og straujaði þar yfir eigin flokk:

„Þessi skýrsla’ er djöfuls fokking fokk!“

Af fögnuði þá látum ekki linnti,

liðið vætti sig og músum brynnti.

 

13. Hver af útrásarvíkingunum er að þínu mati mest heillandi persónuleiki? Rökstyddu svarið.

Bónusfeðgar býsn úr ermum hrista

og Björgúlfsfeðga opnir standa sjóðir

til mæðrastyrkja, menningar og lista.

Mikið eru þessir fantar góðir!

 

15. Hvernig væri svo að fá vísur um veðrið?

Kuldasuddi, sortaél,

snjónum niður hleður.

Dökkur bakki, blæs af mel,

bölvað íslenskt veður.

 

Stillufrost og stjarnan skær

stafalognið gleður.

Sól og blíða, blámi tær,

blessað íslenskt veður!

 

Viljug fetar vanans gang,

veitir engin grið.

Sólin út um víðan vang

vekur sumarið.

 

16. Hvað segja hagyrðingar svo um stjórnandann?

Þegar tekur vísan völd,

þá víst er mörgu fórnandi.

Finnst mér bara fúlt í kvöld

að fannst ei betri stjórnandi.

 

Belgdur þori ei barmar sér,

brattur vori fagnar.

Rúnum skorinn allur er,

Aðal-borinn Ragnar.

 

17. Hagyrðingar kveðja með vísu.

Þá var ekki seinna vænna að skjóta örlítið á hina hagyrðingana, með öllu tilefnislaust:

Unnur vekur aldrei traust,

ekki lekur blóðið.

Upp hún rekur endalaust

árans frekjuhljóðið.

 

Þessari vísu beindi ég til stjórnandans:

Ragnar, kalda ber fram bón,

brúka vald af krafti:

Sendu galdur á Sigurjón

svo ‘ann haldi kjafti.

 

Jóhannes í Syðra-Langholti er alltaf á ferð og flugi út og suður, jafnt vetur, sumar vor og haust, í félagsmálavafstri eða einhverjum reddingum. Hrafnhildur dæsir stundum yfir honum; þegar hún ætlar að nota hann, er hann allur á bak og burt, eða þarf nauðsynlega að skreppa þangað eða hingað:

Engin ró, sem friðlaus fló

flögrar, þó að snjói.

Eins og spói, út um mó

eitthvað dóar Jói.

 

Þessa vísu, sem auðvitað er argasta öfugmæli, sendi ég á alla:

Liðið hérna alltaf er

eintómt níð og kjaftur.

Helvítans að hugnist mér

að hitta þetta aftur.

 

Og þá var bara eftir að kveðja:

Fínar vísur funduð til.

Nú fetar hver sinn stig.

Tíminn þrotinn, því ég vil

þakka fyrir mig.

 

26.04.09

Sjónvarpið hringdi í mig og vildi fá mig í kosningavökuna. Ég beið og beið en endaði á því að pína Maríu Sigrúnu til að taka mig bara upp og senda svo út þegar henni hentaði. Fór svo heim að sofa. Nemendur mínir sögðu mér í gærmorgun að ég hefði komið á skjáinn kl. 5.30 um morguninn. Þannig að frægð mín fer vaxandi. Fer ég ekki að slá upp í ´útrásarvíking´? Þetta hafði ég í sjónvarpið að segja:

Jóhanna og Steingrímur hafa ekki verið alveg sammála um danssporin og því stigið á tærnar hvort á öðru.

Jóhanna við Steingrím:

Í samkvæmum alltaf, veit ég vel

að vangadans kýstu, en samt tel

að efli vort þor

ef lærum í vor

öll nýstjustu sporin frá Brussel.

 

Steingrímur við Jóhönnu.

Heyrðu, þú virðist í vímu!

Varpaðu Evrópugrímu.

Ég stend mína vakt.

Já, stígum í takt

hina þjóðlegu íslensku glímu.

 

Ragnheiður Elín, efsti maður á lista Sjálfstæðismanna í Suðurkjördæmi, var spurð á kosningafundi í Hótel Selfossi um afgreiðslu flokksins á svokölluðu vændisfrumvarpi á Alþingi fyrir skömmu, að banna kaup á vændi. Hún fór í svari sínu að tala um „elstu atvinnugreinina,“ enda hefur Sjálfstæðisflokkurinn lagt mikla áherslu á atvinnumálin og farið fram undir kjörorðunum: „Göngum hreint til verks“:

Ragnheiður Elín ansar, ei sein:

„Flokks við þörfnumst núna sterks.

Í heimsins elstu atvinnugrein

ætl’ að ganga hreint til verks.“

 

Svo nýtti ég í sjónvarpið fleiri áður birtar vísur sem ekki verða endursagðar hér.

02.05.09

Fía á Sandi sagði: Helsti sigur kosninganna er auðvitað kvennasigur. Svo orti hún um að karlarnir væru orðið aðeins nýtilegir upp í rúmi á kvöldin. Ég savaraði Fíu:

Staða karla ágæt er,

aðeins sinna skakinu,

og í lendum lyfta sér

liggjandi á bakinu.

 

04.05.09

Óli Arngríms, bekkjarbróðir úr KHÍ óskaði eftir myndum úr „bekkjarsamkvæmi“ í febrúar sl. Edda Björk sendi nokkrar myndir og þá svaraði Óli: „Mér sýnist kvenþjóðin koma heldur vel undan tímans tönn, ungleg og falleg. Það sama má segja um þá karlmenn sem sjást á myndunum. En hvað með bekkjarbræður mina, – þóttu þeir ekki viðunandi myndefni? Eru þeir orðnir rúnum ristir?“ Ég svaraði Óla svona fyrir hönd okkar bekkjarbræðranna:

Erum djúpum rúnum ristir

og raunalegar fyrirsætur.

Ekki því af miklu misstir.

Málið niður falla lætur.

 

28.05.09

Pétur Stefánsson kvartaði yfir því að á Leir væru menn annaðhvort dauðir og burtkallaðir eða horfnir af vettvangi og enginn brúkaði sín skáldagen þar. Svaraði Pétri:

Talinn dauður! tek upp þykkju

til að, Pétur, vitnist þér

að hinum megin við dans og drykkju

dauðir yrkja og skemmta sér.

 

30.05.09

Páll Imsland sótti um vist á Leir, og sendi með ágætan kveðskap. Ég hvatti til innlimunar hans með eftirfarandi hætti:

Enginn núna er á Leir

í öllu betra standi

að skemmta. Þína skál! Já, meir!!

skáldið frá Imslandi.

 

Minntist gamals söngtexta Ómars Ragnarssonar: „opna fyrir Páli“ og „loka fyrir Páli“:

Lokað allt og læst með stáli,

ljóðar hérna enginn meir?
Opna, Þórir, upp fyr Páli

inn svo komist hann á Leir.

 

06.06.09

„Fjör í Flóa“, helgina 5.-7. júní 2009. Hagyrðingaþáttur á skemmtivöku í kvöld. Stjórnandi: Guðmundur Stefánsson, Hraungerði. Þátttakendur: Magnús Halldórsson, Hvolsvelli, Sigurjón Jónsson, Selfossi og undirritaður

Fósturjörðin, Flóinn og vorið.

Í júní loksins litkast börðin,

ljómar sól um hreppana.

Flóinn, og gjörvöll fósturjörðin,

fer í sparileppana.

 

Útrásin: Keyptur fjöldi fyrirtækja í nágrannalöndum, krosseignatengsl og gróðabrall. Menn seldu sömu fyrirtæki sín á milli aftur og aftur. Bankar lánuðu til að kaupa í sjálfum sér:

Frjálshyggjukrumlan er köld,

kyrkir nú borgara fjöld.

Allt er í hengslum

af krosseignatengslum

Guðsorðið: gróði og völd.

 

Keyptu fjölda fyrirtækja

fyrir lán og yfirdrátt.

Bankar urðu aðeins hækja

eigenda sem flugu hátt.

 

Bófarnir fóru í bankann sinn.

Bugar þá enginn kraftur?

Beygðu við hornið og báru féð inn

bakdyramegin aftur.

 

Ef að þú vilt kaupa eitt fyrirtæk‘ á Fróni

færðu lán í banka, og meira en þú vilt.

Rótt þú getur sofið, gulltryggður fyrir tjóni

tapið borga aðrir, er þú hefur vasa fyllt.

 

Kaupa stóran hlut í sjálfum sér

og selja aftur fljótt til baka.

Sko, gengið hefur margfaldast í mér

svo milljónunum saman raka.

 

Hrunið – kreppan. Í Hraungerði er ekkert kreppuvæl, þar nýta menn mykju til gasframleiðslu:

Ekkert kreppu argaþras

þó orkan sé á sprengverði.

Nýtir allt sitt garnagas

Guðmundur í Hraungerði.

 

Ríkisstjórn og Seðlabankastjórn hrekjast burt. Mannabreytingar í stjórnmálunum. Frjálslyndi flokkurinn hvarf:

Alþingi fengum í arf

þar íslenskir lúðar fá starf.

Nú íhaldið hrundi

og Guðjón, hann stundi

því Frjálslyndiflokkurinn hvarf.

 

Bjarni Ben. Tók við formennsku hjá íhaldi. Kári Stefáns. finnur erfðafræðilegar skýringar á flestu:

Svo framræktuð eru formanns gen

að finnur Kári’ enga líkingu.

Arfhreinn mun því Bjarni Ben

og blár af meðfæddri sýkingu.

 

Sigmundur Davíð er nýr formaður Framsóknar og lýsir sjálfum sér sem nýslegnum og hvíthreinum en aðrir telja hann á vegum Finns Ingólfssonar:

Sigmundur kaldan klíkuhramm

kyssir innan tíðar.

Peði lék nú Finnur fram,

fórnar hann því síðar.

 

Mikið gegnur á innan Brunavarna Árnessýslu, eldur í slökkviliðinu!

Hitinn var kominn á hættustig

og hópurinn saman á iðinu.

Svo Babú fær‘ ekk‘ að brenna sig

var best að fækka í liðinu.

 

Bræðratungubrúin, geta Hreppa- og Tungnamenn samlagast?

Torveld vötnin tryggðu frið,

tolldu fleiri heima.

Kristján Möller, þig bljúgur bið:

Best er þessu‘ að gleyma.

 

Hef ég um það illan grun,

um er margt að tefla.

Bræðratungubrúin mun

ei bræðralagið efla.

 

Ef um frekari sameiningu sveitarfélaga verður að ræða, hvert ætti Flóahreppur að snúa sér? Til Árborgar í vestri, Ásahrepps í austri, Skeiða- og Gnúpvejahrepps í norðri, Grímsnes- og Grafningshrepps líka í norðri og panta í leiðinni nýja Hvítárbrú við Oddgeirshóla, sem myndi stytta leiðina Borg-Þingborg um 16 km?

Sameiningar sætt er tal,

sælt er með góðum vinum.

En Flóamönnum frá nú skal

forða okkur hinum.

 

Þegar SÍS var við lýði þurfti það við stígvélakaup að muna eftir stóru númerunum handa Kaupfélagi Árnesinga. Sagt var að þau væru á Flóamenn. Hverjum blandast Flóamenn best? Hvert eiga þeir að horfa í makavali?

Í forarvilpur fóru á kaf

flestir, hér í denn.

Þeir sem í keldum komust af

kallast Flóamenn.

 

Á trausti hjónaband skal byggt.

Á brúðkaupsnótt strax eru skilin

nema að formlega fyrst sé tryggt

að fermeter teljist ilin.

 

Höfuðið er „höfuð“ mannskepnunnar, og kemur fyrst í heiminn. Gildir annað um Flóamenn?

Pörin kunna allflest enn

afmorsleikja stundan.

Fæðast seinna Flóamenn

með fæturna á undan.

 

Flóamennska er þekkt hugtak. Lýsir þessi vísa inntakinu?

Ráðið besta reynist oft:

með rósemd á sér hægja.

Hvorki þurfa lof né loft

-lítið mun hér nægja.

 

Umfjöllun um ræktun erfðabreytts byggs með erfðavísi (geni) úr manni.

Ráðamenn ég raunar hygg

að ræktun slíka banni.

Ekki mun ég borða bygg

búið til úr manni.

 

13.06.09

Guttormur Bjarnason frá Stöðulfelli, bóndi, meðhjálpari og staðarhaldari í Skálholti, varð fimmtugur þann 10. þessa mánaðar og hélt herjans veislu í Aratungu í kvöld. Guttormur er einn félaga í Karlakór Hreppamanna og við sungum fyrir hann, auk þess sem ég flutti honum eftirfarandi vísur:

Í stillu hausts að Stöðulfelli

stofnað var til þessa manns.

Hans biðu sjö í röð, með relli

svo runnu tvær grímur á pabba hans.

 

Bernsku alla sat í sólu,

samhent fjölskyldan og sterk.

Níu manns þar upp hann ólu

sem eflaust hefur reynst létt verk.

 

Skildi ei þá sem í skepnum pæla,

á skrúfjárn var heill í trúnni.

Ær má laga, nú eða mæla

olíu á kúnni.

 

Eftir dagsverk þá eflir dug

útreið, því gleðin tekur völd.

En Guttorms brann þó helst í huga:

„Hvað á ég að skrúfa í kvöld?“

 

Allt kann laga, ekkert tjasl,

aldrei þiggur borgun.

Margt hann geymir gamalt drasl

sem gæti nýst á morgun.

 

Fremur dulur, drengur bestur,

deilir huga fáum með.

Stundum hvessir, stíflan brestur,

en stillist aftur fljótt hans geð.

 

Skálholt Gutti mikils metur,

miðstöð lands um aldirnar.

En hann í fyrsta sætið setur

Signýju og dæturnar.

 

Tekur oft til kosta klár.

Í kór einn mesti veinarinn.

Setið hefur í sautján ár

sérlegur biskupsskeinarinn.

 

14.06.09

Ort í tilefni af útskrift Árna Hrannars, masterspróf í vélaverkfræði frá háskólanum í Álaborg.

Ungur reynslu fjölbreytta fékk,

faðirinn stöðugt hann hvatti.

Lítt var þó skemmt á skólabekk

en í skotveiði ánægður patti.

 

Bráðger og lærði að bjarga sér

braut flest til mergjar sjálfur.

Stefnufastur, en stundum þver

í stríðinu aldrei hálfur.

 

Ákvörðun síðan ungur tók,

sú ætlun varð kristaltær glampi.

Lagði á síkvikan sæinn, í bók

og sigldi þar fullum dampi.

 

Forkur til verka og fylginn sér,

fleyinu heilu mun lenda.

Vanda hvern leysir, á viljanum fer

vonglaður heiminn á enda.

 

Mannvæn eru systkinin sjö,

af samhug hvert annað styðja.

Gullið hún Bettý og börnin tvö

hans bakhjarl, og veraldar miðja.

 

Áfanga stórum nú er náð,

nokkru var kostað af báðu.

Allt þetta tókst, eins og til var sáð

er tekur við mastersgráðu.

 

21.06.09

Trailer með gálga fékk Gven

dur. Glaður í Hvalfjörðinn renn

di. Spikið af Báru

burtu þar skáru

hvatvísir hvalskurðarmenn.

 

24.06.09

Pétur Stefánsson var enn á ferðinni á Leir með sitt ágæti. Ég sendi honum þessa:

Pétur, hann er feitur, frjór,

fullur oftast, glaður.

Íðilfagur, í anda stór

og ótrúlega graður.

 

05.07.09

Agnes Bragadóttir kölluð til að taka drottningarviðtal við Davíð Oddsson. Hjálmar Freysteinsson sagði: „Sjá sérstaka viðhafnarútgáfu Morgunblaðsins í dag í tilefni þess að fyrrverandi hitt og þetta opnaði munninn.“ Sendi Hjálmari til baka á Leir:

Moggans sagnamagn les.

Mál- svo hagnist -staður

allvel gagnast Agnes.

Oddsson fagnar glaður.

 

09.07.09

Hjá Pétri Stefánssyni kvað nýrra við, þegar sást frá honum í hendingum: „…náttúran róast…“ og „..geng ég í sæng og sofna“. Sendi honum þessa af tilefninu:

Núna róast náttúran,

nú er karl að dofna.

Ástarleiki enga man

aðeins vill hann sofna.

 

10.07.09

Pétur fornemaðist eitthvað við innganga sem ég sendi á Leir að síðustu vísu. Sendi honum þessa:

Misskilinn húmor er mörgum böl

mjög vel skil það núna.

Tel því best að teyga öl

og tefla svo við frúna.

 

12.07.09

Ólafur Stefánsson sagði á Leir: „Gylfi.t.d.hefur þrjú áhugamál: Hesta, ESB og konuna sína.“ Ég svaraði:

Eitthvað tel ég Óli „sé

að misskilja“ núna

um áhuga minn á ESB;

allt þó satt um frúna.

 

13.07.09

Sem fyrr ríð ég Kjöl með hóp fyrir hestaleigufyrirtæki þetta sumarið:

Nú skal ríða norður Kjöl,

njóta landsins djásna,

um rýran gróður, grjót og möl,

gráa mela blásna.

 

Norðan gustur kælir kinn,

kjassar ferðalanginn

sem yndis nýtur enn um sinn

enda hvergi banginn.

 

Sólin hengir hýjalín.

Hesta lít ég karska.

Hress við skálann kaldinn hvín.

Kerling hlær í fjarska.

 

Pétur Stefánsson kvaðst öfunda mig af allri reiðinni og Sigrún Haraldsdóttir gjarnan vilja taka þátt í henni:

Oftast þýðgengt undir mér,

ilmandi kjarr og votar mýrar

á tölti reistur fákur fer.

Framundan hæðir gróðurrýrar.

 

28.07.09

Á heimleið suður Kjöl urðu til nokkarar vísur. Á leið til Hveravalla gaf á með éljagangi og skítakulda. Þetta minnti á forna tíma, þó ekki væri svo sem mannskaðaveður, langt því frá:

Á Kili sortnar ennþá að,

urrar stormur skæður.

Fyrrum reyndu röskir það

Reynistaðarbræður.

 

Daginn eftir var enn napurt við Hveravelli, Þjófadalafjöll nágrá niður í rætur. Þegar kom hinsvegar fram úr Þjófadölum og suður í hraun skipti alveg um veðurlag:

Fylgir tryggur, blíður blær,

brosir sólin móti.

Að Hveravöllum kom í gær

kuldabolinn ljóti.

 

Á leið suður með Bláfelli austanverðu er yfir mikla grjótmela að fara áður en komið er í Fremstaver. Ég reið fremstur og stjórnaði hraðanum. Einu sinn sem oftar varð mér litið aftur til að kanna ástandið á meðreiðarfólkinu. Sælubros lék um varir þess og datt þá samstundis þetta í hug:

Ágætlega undir fer

og, svo konur geti

andlitsrjóðar runkað sér,

ríð ég nú á feti.

 

Þegar við lentum í Fremstaveri, í hægum vindi og sólarglenningi varð þessi vísa til:

Auga grjóts á stiklum stóð,

strá í gráðið reri.

Fífa sæl í sólarglóð

svaf í Fremstaveri.

 

Skálinn í Myrkholti er eigendum sínum til mikils sóma, þeim Lofti og Vilborgu. Þar er útsýn hvað fegurst á Íslandi. Húsið stendur hátt og Langjökull og Jarlhettur blasa við, Bláfell og Bjarnarfell hvort sínu megin, Geysir og Haukadalur og sér að auki fram allar Tungur. Þessi sýn vænti ég snerti við öllum:

Eldhúsglugginn gefur hér

guðdómlegan sjarma

svo vaskir undan venda sér

votir mjög um hvarma.

 

16.08.09

Kom heim í gær, úr 11 daga hestaferð inn í Arnarfell hið mikla. Með í för voru 4 danskar, ein svissnesk, færeysk hjón og íslensk, auk starfsliðs, undir stjórn bróður míns, Hreins Þorkelssonar og á vegum Sagnaslóðar ehf. hans. Ógleymanleg reynsla að koma þangað. Gistum í Tjarnarverum, fyrir og eftir reiðina inn að rótum Arnarfells. Þar urðu til þessar vísur:

Fengum af himni heitan koss,

að hjarta nýja lykla.

Vakir hérna yfir oss

Arnarfell hið mikla.

 

Dásemd höndum tókum tveim

með trega héðan snerum.

Fundum nýjan huliðsheim

hér í Tjarnarverum.

 

Skín við jökulskallinn flotti.

Upp skagar hamarinn.

Skrýðir mynd, með skelmisglotti,

skítakamarinn.

 

22.08.09

Hálfdan Ármann Björnsson, félagi á Leir, lést.

Hálfdan slíðrar sónarsverð.

Við söknum dánumanns.

Til betri heima byrjar ferð.

Blessuð sé minning hans.

 

26.08.09

Sigmundi Erni Rúnarssyni, þingmanni, varð hált á Bakkusarsvellinu eins og glöggt mátti sjá og heyra í ræðustól Alþingis:

Sigmundur Ernir í sjónvarpi naut sín,

svipbrigðamikill, og vitsmunir glóðu.

Á Alþingi líður hann þvílíka þrautpín

að þruglar og stamar og sér allt í móðu.

 

01.09.09

„Óhóflegur dráttur“ var fyrirsögn í Mogganum í gær. Var bent á þetta sem fyrirtaks yrkisefni á Leir. Ég notaði tækifærið og skaut á Pétur Stefánsson:

Á Pétri okkar ekkert hrín,
eflist fjör og máttur
ef hans bíður áfengt vín
og óhóflegur dráttur.

 

03.09.09

Títtnefndur Pétur sendi fallegt kvæði á Leir. Ég sneri út úr því með því að taka tvær og tvær línur úr kvæði hans, setja þær saman og prjóna svo við þremur línum og gera ferkvætt. Fyrsta línan í öllum átta eftirfarandi „endurvinnsluvísum“ eru því tvær samanteknar línur í kvæði Péturs:

„Sól á himni sífellt lækkar“,
sumar kveður bráðum.
Ris á Péturs holdi hækkar
því hlín er með í ráðum.

 

„Geislar dofna, grösin visna“,
gáski sumars dvínar.
Péturs eykst þó ástarrisna,
æsir kenndir sínar.

 

„Dagar styttast, dimman eflist“,
drottnað yfir getur.
Hvernig afmors taflið teflist
tíðast ræður Pétur.

 

„Vindar gnauða, vetur nálgast“
á veðra-kaldri eyju.
Undir Pétri sorgir sálgast

sveittrar, ungrar meyju.

 

„Fuglar vorsins fjöri knúnir“

fara allir burtu.

Limir allir saman snúnir:

syndin ber í sturtu.

 

„Sælir fljúga suður bóginn“,

syngja engum líkir.

Rakar Pétur skapaskóginn

og skútu Sjafnar mýkir.

 

„Fjöllin grána, frera vafin“,

fallin blöð af trjánum.
Niður sest, því nú er hafin

nektarmynd á skjánum.

 

„Magnast húm í margra sálum“,

en morgunlöggin styrkir.

Pétur sinnir sínum málum,

serðir, drekkur, yrkir.

 

17.09.09

Kristján Runólfsson Skagfkirðingur sótti um inngöngu á Leir og lét fylgja með kveðskap, umsókninni til rökstuðnings. Ég mælti með honum þannig:

Bornar fram af bestu sort

bragarsmíðiskruður.

Kristján getur alveg ort,

enda fluttur suður.

 

07.10.09

Jón Gissurarson orti hringhendu á Leir. Ég notaði innrímið hjá Jóni og prjónaði utna um það þessa vísu:

Ekkert næði. Einn ég vil
yfir kvæði vaka.
Kenndin glæðist. Kemur til!
Kannski fæðist staka?

 

12.10.09

Kvartað var yfir þögn á Leir. Einhverjir svöruðu. Ég sendi þessa:

Dauð við erum ekki, þó

á innsoginu hljóðnum.

Leirinn andann lengi dró,

úr lungum blæs svo óðnum.

 

13.10.09

Oft er fallegt á haustin.

Hljótt og stillt og fjöll í firð

fyrir utan gluggann.

Fáklædd orðin hússins hirð,

heldur lengir skuggann.

 

13.10.09

Pétur Stefánsson gaf út bókina Stefjahnoð, til styrktar Búsetu- og stuðningsþjónustu fyrir geðfatlaða. Hann sendi mér eintak og ég las með ánægju, þó hvolpurinn næði að naga eitt hornið á bókinni:

Komst í póstinn hvolpurinn

og kjamsaði á Stefjahnoði.

Fór að urra fyrst um sinn

en færðist síðan yfir doði.

 

Ekki tíkin datt þó dauð

af dýru Péturs riti.

Ég beið að lesa andans auð

eftir að hún skiti.

 

14.10.09

Þrír Leirverjar voru staðnir að því að kveðast á á Fjasbók.

Halda framhjá þrjótar þrír,
þetta hart skal dæma.
Fjandi þessi, forn og nýr
finnst mér þeim ei sæma.

 

19.10.09

Jón Gissurarson í Víðimýrarseli sagði: „Október mánuður hefur verið fremur kaldur hér í Skagafirði þetta haustið, þó svo að ekki sé hægt að tala um harðindi. Í dag þann 19. október er snjóföl hér á Vatnskarðinu eftir hríðarél gærdagsins og nú í morgunsárið er frostið 4-5 gráður hér á Víðimýrarseli“ og lét fylgja með vísu um þetta. Mér fannst ástæða til að túlka þessa góðu vísu Jóns: Hér talar Jón „undir rós“. Kenningin „mannsins önd“ er auðvitað Andrés, sem er tákngervingur „litla mannsins“, bjargarlauss almúgans, og rósavöndurinn tákn lífsneista eða hamingju hans. Hríðarkófið er þá hin helbláa hönd frjálshyggjunnar og græðginnar.

Útrás gat ei reist við rönd,
né réð við bankafimi.
Mjög nú þjáist Andrés önd
út af Jóakimi.

 

26.10.09.

Flosi Ólafssoner látinn, blessuð sé minning hans. Von er á Kvosar-æviminningum hans endurútgefnum:

Aftur bros við öll hans spor

okkur Kvosin gefur.

Átti Flosi skip í Skor,

nú skipið losað hefur.

 

27.10.09

Haustvísa:

Haustið kemur, kímir vá,

kaldinn semur rímu.

Pollar hema, híma strá,

heljar nema grímu.

 

29.10.09

Önnur hasutvísa:

Fast vill lemja úrhellið,

ekki hemja smassið.

Viltu semja, gefa grið

guð, og temja skassið?

 

30.10.09

Ort var um Gylfa Arnbjörnsson, og ekki fallega. Vildi koma því að að til væru snjallir Gylfar!!

Gullin mörg í huga hert,
hógvær, beittur, stríðinn.
Vísur hefur Gylfi gert
sem gleðja allan lýðinn.

 

07.11.09

Soffía Rósa Gestsdóttir, skólasystir mín, bauð til 50 ára afmælisfagnaðar 13. nóv. 2009. Sendi henni vísu:

Varla kemst í afmælið,

yfir því er leiður.

Bið ég þess að búir við

blessun, ást og heiður.

 

25.11.09

Sótt var um inngöngu fyrir nýjan mann á Leir og send með umsókninni nokkur „inngönguvers“:

Leirinn virði boð og bann
í bragar gamla leiknum.
En Lárus, alveg orti hann
með undur miklum feiknum!!

 

26.11.09

Pétur Stefánsson kvaðst fara gangandi, eftir að bíllinn bilaði:

Gapi!! Á mig grímur renna
ef garpur þessi strætin skeiðar!!
Hélt að Pétur hundruð kvenna
hefði viljugar til reiðar?

 

27.11.09

Arnþór Helgason hafði meldað sig af leir vegna inngöngu nýs meðlims sem honum þótti ekki kunna nóg af bragreglum. Arnþór stimplaði sig svo aftur inn daginn eftir með depurðarvísu sem bregðast varð við:

Arnþór dapur flúði fengið
frelsi vetrarnætur.
Eina vísu, afturgengið,
yrkir skáld, og grætur.

 

28.11.09

Kvenfélag Biskupstungna gaf út dagatal:

Tungnakonur gera’ða ekki endasleppt,
allsnaktar ganga um völlu.
Á myndinni sést hvað maður gæti hreppt,
og mikið býðst af öllu.

 

29.11.09

Guðbrandur Þorkell Guðbrandsson sendi fyrripart á Leir:

Lækkar enn á lofti sól
lengjast skuggar, birtan dvín

 

Ég botnaði:

Við barm þinn á mitt besta skjól,
bros þitt lýsir, ástin mín.

 

13.12.09

Einn af þessum dögum:

Þokan grúfir, þykk og grá,

þjáðu yfir landi.

Nú er ekki sjón að sjá!

Sortinn mestur vandi.

 

15.12.09

Speki dagsins:

Fátt mun leysa ofbeldið,

ávallt það ég lasta.

Flekklaus skal, að fornum sið,

fyrsta steini kasta.

 

21.12.09

Heilræðavísur jólasveinsins

Hafi vinur keyrt í kaf

af kreppuþján og streði,

honum gefðu ómælt af

ást og jólagleði.

 

Veistu þann er styðst við staf,

stirðan mjög í geði?

Þessum veittu ómælt af

ást og jólagleði.

 

Ef leggur út á úfið haf,

og eigið líf að veði,

í bæn þá sendu ómælt af

ást og jólagleði.

 

Manstu einn sem eftir gaf

við óhapp, sem að skeði?

Færðu honum ómælt af

ást og jólagleði.

 

Enn af þeim er ætíð svaf

einn á sjúkrabeði.

Kveðju berðu, og ómælt af

ást og jólagleði.

 

23.12.09

Vísur á jólapökkum:

Til Ragnars:

Fram á veginn fetar slóð,

fjölmörg heillaskrefin.

Digran áttu sálarsjóð,

syngur óskastefin.

 

Til Jónasar Hauks:

Oft má gleyma stað og stund,

standa þó vel að málum.

Gott er að eiga létta lund

lífs á vegi hálum.

 

Til Ara:

Flókið er að leika lag,

á lífsins gítarstrengi.

Sælt er að vinna sér í hag,

síðan njóta lengi.

 

Til mömmunnar á heimilinu:

Þér vil gefa þúsund stig,

þokkinn öllu skákar.

Út af lífi elska þig

allir þínir strákar.

 

24.12.09

Á Leir var ort um að sólin „klýfi“ himnastigann:

Á himni blessuð birtan svam
og bætti mynd á strigann:
Þar keppist sól í kvalaham
að kljúfa himnastigann.

 

Árin eru 2006-2008. Hér birtist fyrsti hluti úr vísnasafni mínu, sem telur nú yfir 120 tveggja dálka síður með 9 pt. letri. Það sem er eldra hefur þegar komið út á bók, „Úr dagbókinni“, sem gefin var út 2006 af Sunnlensku bókaútgáafunni. Næsti skammtur, og allir þaðan í frá, verður einskorðaður við eitt ár: Úr dagbókinni 2009, Úr dagbókinni 2010 o.s.frv. Taka skal fram að þetta er með öllu óritskoðað, bara allar vísur sem ég hef hnoðað saman og geymt. Fyrstu árin birtust þessar vísur á tölvupóstlistanum „Leir“ en síðar á Fjasbókarsíðu minni. Í þessu safni eru 49 vísur.

06.11.06

Helgi Ziemsen orti á Leir ágæta vísu, alrímaða. Leitaðist við að jafna um við hann í rímþrautum:

Heitan veitir Helgi svelg

hellir brellinn kellur

fullar. Sullar sylg í belg.

Í sollinn kallinn fellur.

 

09.11.06

Fékk í hendur ljóðabókina Axarsköft eftir Jóa í Stapa, sem Guðmundur Ingi Jónatansson gaf út:

Ósköp jafnan er ég kjöft-

ugur, mest í letri.

Les nú úrvals Axarsköft,

engin þekki betri.

 

15.09.06

Jón Ingvar Jónsson lét þessa yfirlýsingu fylgja yrkingum sínum: „P.S. Ég vil taka það sérstaklega fram að langflestir á Leir eru miklu betri og skemmtilegri hagyrðingar en ég“. Sendi honum þessa vísu til baka:

Enginn er dómar’ í eigin sök,

hvort illa’ eða vel hann syngur.

Jón Ingvar, finna má fjölmörg rök,

er fágætur hagyrðingur.

 

24.12.06

Úr jólakorti til eiginkonunnar:

Þegar ógnar orrahríð,

yfir níðið dynur,

veit ég að þú alla tíð

ert minn besti vinur.

 

25.12.06

Margrét Hafliðadóttir, mágkona mín, er sextug í dag:

Hvað er dagur, hvað er stund?

Hvað er áratugur?

Gullið hjarta, glaðvær lund,

góður vinarhugur.

 

31.12.06

Jafnan er eitthvað kveðið um áramót. Þessi vísa er dæmi um það:

Nú árið er liðið í aldanna skaut

og aldrei það kemur til baka.

Krónhjartarsteikur um kvöldið ég naut

og kyssti svo frúna, vel raka.

 

Helgi Eggertsson, bóndi í Kjarri, varð fimmtugur á gamla árs dag 2006 og bauð til veislu í hesthúsinu. Færði honum bók með þessari vísu áritaðri:

Heill sé þér um alla ævidaga

einnig þeim er skipta hjartað máli.

Fyrirmynd er fjölskyldunnar saga

fléttast þræðir, taug úr hertu Stáli.

 

Davíð Hjálmar Hjálmarsson hafði orð um það að hann væri hugsanlega full „dómharður“ í kveðskap sínum um menn og málefni:

Blessaður Davíð, brúkaðu þinn kjaft,

betri gerast ekki fyr hann not

en press’ úr þrútnum Braga berjum saft.

Blessi þá er við það fall’ í rot.

 

Þín er list að brýna róminn rétt

og reyn’ í okkur hinum þolsins rif.

Þeir sem hafa útí þig fingur fett

forðast vilja andans tindaklif.

 

Ef hvergi yrkja svaðakjaftar klám

og kunnir ruddar hrópa aldrei: Morð!

Þá er til skammar allt vort skólanám

og skammt til þess að dey’ á vör hvert orð.

 

09.01.07

Færði móður minni, á afmælisdegi hennar, eintak af nýlega út kominni ljóðabók minni, Guðað á gluggann, og ritaði þessa vísu fremst í bókina:

Tókst í hönd þér huga minn,

hjartað, ljósið, skuggann.

Guða svo í andakt inn

um opinn sálargluggann.

 

11.01.07

Nýárskveðjan kemur seint,

kvelur skáldið tölvan.

Ekki varð af matnum meint,

meir af leirpósts ölvan.

 

12.01.07

Sigurður Sigurðarson, hagyrðingur, oftast titlaður dýralæknir, var viðstaddur upplestur minn úr fyrrnefndri bók í Sunnlenska bókakaffinu, keypti bókina og bað um áritun, í bundnu máli auðvitað. Setti þessa á titilblaðið:

Siggi frændi, sjáðu til,

settir mig í vanda.

Gjarnan yrkja, víst ég vil,

vísu þér til handa.

 

15.01.07

Jóhannes Sigmundsson í Syðra Langholti ritaði á Leir: „Heill og sæll Sigurdór. Í fórum mínum fann ég plögg þar sem vísa þessi er sögð eftir sr Helga Sveinsson.” Gaman að því hve oft „lausa málið“ hjá leirverjum er í hendingum:

„Í fórum mínum fann ég plögg“

um firnagóða vísu.

Helgi Sveinsson sýndi rögg,

Sigurdór í krísu.

 

16.01.07

Guðmundur Sveinsson heitinn, frá Ósabakka, húsasmíðameistari á Selfossi, gerði upp ættargripi, skrifborð frá afa mínum, Bjarna á Laugarvatni, og tvo stóla úr dánarbúi Margrétar Stefánsdóttur tengdamóður minnar, gjöf frá Tove Engilberts. Gripirnir eru komnir í hús, og helsta stofustássið á heimilinu. Listilegt handbragð Guðmundar leynir sér ekki:

Dverghaga karla met ég mest,

meiri snilld þekki neinskonar.

Hvergi fegra í heimi sést

handbragð, en Guðmundar Sveinssonar.

 

20.01.07

Lárus Bragason pantaði tvö eintök af Guðað á gluggann, aðra fyrir sig en hina fyrir félaga sinn, Magnús Halldórsson hagyrðing á Hvolsvelli. Þær skyldu vera áritaðar, hvor um sig. Í bók Lárusar ritaði ég:

Guðir þú á gluggann minn,

gamansömum rómi,

býð ég þér í bæinn inn,

Braga ættarljómi.

 

Og í bók Magnúsar:

Orð af list vil saman setja,

sem er borin von.

Viltu samt af mildi meta,

Magnús Halldórsson?

 

22.01.07

Bjarni bróðir fékk hjá mér bók og þessa áritun með:

Orð er ljúft að eiga við,

ekkert kann ég betra

til að öðlast innri frið

en með bleki letra.

 

Hann fékk einnig áritaðar bækur handa börnum sínum. Fyrst Þorkell:

Einu sinni átti ég hest

með ógnar mikinn vorsjens.

Það var sem mér þótti verst

þegar hann fór til Horsens.

 

Svo Bjarni:

Einu sinni átti ég hest

undir honum Bjarna

Það var sem mér þótti verst

þegar hann tók til varna.

 

Að lokum Ragnheiður:

Einu sinni átti ég hest,

ægifagran gimstein.

Það var sem mér þótti best

þegar hann hreyfði fim bein.

 

Og Hreinn bróðir þessa:

Safna ég af miklum móð

moðið fer í orðasjóð.

Þó veit ei hvort þessi ljóð

þykja vera nógu góð.

 

15.02.07

Umræða skapaðist á póstlistanum Leir um „ístölt kvenna“. Talið var að einhverri yrði hált á því svellinu og að vel myndi hitna í kolunum. Lagði þetta til umræðunnar:

Svellin hálu duna dátt,

dillar gandur meyju.

Folinn reisir höfuð hátt,

hitnar undir freyju.

 

13.03.07

Á Leir sagði Jakob Sigurjónsson, frá Hóli, frá því að hann hafi nýverið farið að hitta afa sinn, Grím Gíslason, fréttaritara á Blönduósi, sem á þessum tíma var á nítugasta og sjötta aldursári. „Barst þá tal okkar“, segir Jakob, „að pólitík og kosningunum í vor. Kom afi því skýrt á framfæri að hann mundi ekki vilja standa að því að kasta rekunum á Framsóknarflokkinn, svona í lokin“. Jakob lét fylgja með vísu um fiskróður Framsóknarflokksins. Jakob notaði í vísunni þátíðarmyndina „ré“ af sögninni „að róa“ og sagðist aðspurður hafa vanist því af langfeðgum sínum. Stefán Vilhjálmsson, sonur Villa frá Brekku, svaraði Jakobi: „Þeir eru flokkshollir, gömlu mennirnir, afi þinn og pabbi minn sem er reyndar bara á því nítugasta og þriðja síðan í haust“! Út frá þessu, gömlu framsóknarhöfðingjunum og þessari óvenjulegu beygingarmynd, varð til eftirfarandi erindi:

Veiðiferð Framsóknarflokksins

Framsókn um borð í bátinn sté,

bjóst við góðre veiðenne.

Út á hafið óðar ré,

aflinn heitir kjósande.

Við öldurótið hné á hné

og helming fylgis úr sér spé.

Til lands með ógleði aftur sné,

undra fljótt um heilt þó gré.

Þó betra hafi farið fé

finnst það ei Grími og Vilhjálme!

 

16.03.07

Ort var á Leir um þau orð Steingríms Sigfússonar í ræðu á Alþingi að Jónas Hallgrímsson hefði verið Vinstri grænn. Lagði þetta til:

Jónas var jafnaðarmaður,

jafnan við smávini glaður.

Steingrímur bitur

staðfastur flytur

of mikið afturhaldsblaður.

 

16.03.07

Jóhannes Sigmundsson í Syðra-Langholti orti um örugg spor einkaframtaksins og hættur sem fylgdu vinstra vori. Svaraði honum svona:

Sextán ára sortahríð,

senn mun liðið íhaldsníð.

Bráðum kemur betri tíð,

blómgast aftur grundin fríð.

Ljóma rauðu blómin blíð,

breiðast yfir dal og hlíð.

Yndisleg, um ár og síð,

okkur hlýjar sólin þýð.

Nú við fáum vinstra vor,

vaknar aftur táp og þor.

 

Þessu varð Ólafur Stefánsson á Syðri-Reykjum að svara, og tefldi fram bláu blóði Íslendinga gegn „Rússaþýi“. Ólafur fékk sitt svar:

Ó, nú rumskar Rússa-Grýlan

og rekur upp sitt harmakvein.

Af henni gufar ferleg fýlan

því fúlt er hennar innanmein.

Allt sitt þrælslundað þý rak
á þakkargjörð í Írak.

 

19.03.07

Rætt var um hagyrðingamót í Réttinni í Úthlíð, hjá Birni bónda. Hjálmar dómkirkju vildi hafa austanmenn á staðnum, fyrrnefnda Ólaf, Jóa í Syðra o.fl. Ég sagðist koma að hlusta á þá ef ég væri ekki farinn á fjöll. Guðbrandur Þorkell Guðbrandsson á Sauðárkróki, orti um þetta og lagði út af fjallaferðum mínum á fengitíma refa. Ég svaraði Kela svo:

Þegar Gylfi fer á fjöll,

úr flækjum lífsins raknar

og þá neistar nánast öll

náttúran, og vaknar.

 

24.03.07

Stafsetningaræfing, vísinda- og rannsóknaræfing íslenskudeildar F.Su., var haldin heima hjá skólaskáldinu Björgvini E. Björgvinssyni og konu hans, Helgu Sighvatsdóttur frá Miðhúsum, aðstoðarskólastjóra Tónlistarskóla Árnesinga og blokkflautuleikara. Flutti þar gestgjöfunum eftirfarandi hirðkvæði:

Meldar skólaskáldið

skens, þó allt í glensi.

Út úr snýr, ei sýtir

siði, málbein liðugt.

Kætin sanna smitar,

sest að grátur, af hlátri.

Mun og mildur vinur

mörgum reynast Björgvin.

 

Hægð við heiminn dugar,

hófið leysir prófin.

Stefnu Helga í stafni

stýrir best, af festu.

Systir ljúfra lista,

leikur skraut á flautu.

Áran nálæg nærir.

Nett, en traustur klettur.

 

13.04.07

Jón Ingvar Jónsson orti gamansamur á Leir um eigið ágæti. Mátti til að senda honum þessa:

Mælskan Ingvars marki brennd,

mátar kappann flestan.

Fær hann mikilmennskukennd,
mann sig telur bestan.

 

14.09.08

Stend og horfi út um stofugluggann. Stórrigning og rok. Rósin reynir allt hvað hún getur að flýja í skjól, en kemst hvergi:

Rigning lemur rúðurnar,

rósu hemur kraftur.

Vindur semur vísurnar,

en vorið kemur aftur.

 

Þessi vísa vakti heilmikil viðbrögð á Leir og margir norðanmenn dásömuðu hitann og velsældina hjá sér. Sendi þeim þessi skilaboð til baka:

Við kulda og regn ég kátur bý,

í kælingu ekki fúlna.

En körlum sem hanga hita í

hætt er við að úlna.

 

16.09.08

Eftirfarandi hringhenda varð til þegar að ónefndur fyrrverandi stjórnmálamaður birtist í Kastljósi í sjónvarpinu mínu:

Snauður dáðum. Engu ann.

Aðeins háð og raus.

Enginn þráður. Ekkert kann.

Alveg ráðalaus.

 

29.10.08

Stundum hefur Gunnar á Hlíðarenda verið sakaður um alvarlegan skort á viti. Í brunarústunum eftir bankahrunið sannaðist að helstu nútímahetjurnar og víkingar hafa erft vænan skammt af Gunnarsheilkenninu, sem og þeir sem þjóðin hefur valið til forystu:

Skýrast hefur þessi þjóð

þetta einkennið:

Í ösku hvergi greinist glóð;

Gunnarsheilkennið.

 

En þeir sem ábyrgð báru voru settir af:

Fuglar núna fagna‘ um hnöttinn,

frjálshyggju er liðin pín,

óhræddir við íhaldsköttinn

sem ekki kann að skammast sín.

 

06.11.08

Skrifaði grein í Skímu um námskeið SM. Í greininni var meðal annars fjallað um „Dansinn í Hruna“, en námskeiðið fór fram á Flúðum. Orti í orðastað þeirra er sukku í jörðu niður, í Hrunann:

Ef sú meyjan engra bauga

uppá fingur,

niður leggst í Nálarauga,

nakin, hugsar: „Ó, mig auma!“

Þá læðist inn í leynda drauma

ljúfur drengur.

 

Jóhannes í Syðra-Langholti var fenginn til að leiðsegja þátttakendum og fór uppsveitahring með fólkið á rútubíl:

Í míkrófóninn mælskur les,

meinlaust grín og fræði.

Játa skal að Jóhannes

er jafnvígur á bæði.

 

07.11.08

Í útvarpsfréttum í kvöld kom fram að Kristján Möller, samgöngumálaráðherra, hefði verið á fundi á Siglufirði. Var sagt svo frá að ráðherrann hefði talað lengi án þess að segja mikið:

Það er eitt við þessa drengi,

og þykir flestum afar leitt:

Þó að gleiðir gapi lengi

þá gerist bara ekki neitt!

 

18.11.08

Fingur Bjarna Harðarsonar skriplaði eitthvað á lyklaborðinu, með heilmiklum afleiðingum:

Nú er Bjarna nafnið grátt.

Nú er Guðni hættur.

Nú er komin norðanátt.

Nú er skaðinn bættur.

 

23.11.08

Af sama tilefni og vísan hér næst að ofan:

Ólgu hrjáður og innanmeina

allur flokkur.

Valgerður ei vill hann skeina

og varla nokkur.

 

25.11.08

Enn gefur pólitíkin tilefnin:

Valdamenn hanga sem hundar á roðinu.

Hvenær mun ribbaldinn líta sér nær?

Þjóðin var fullkomin flenna í boðinu

sem framsóknaríhaldið bauð til í gær.

 

27.11.08

Hólmfríður Bjartmarsdóttir, Fía á Sandi, orti fína sléttubandavísu. Mér fannst ástæða til að reyna mig við háttinn líka:

Fía opnar sálarsjóð,

silfurglingrið fína.

Nýja vopnið, ljúflingsljóð,

listafingur brýna.

 

Brýna fingur listaljóð,

ljúflingsvopnið nýja.

Fína glingrið, silfursjóð

sálar, opnar Fía.

Styrkir Fía þessa þjóð,

þýðu máli beitir.

Yrkir pían fullvel, fljóð

fögnuð sálu veitir.

 

Veitir sálu fögnuð fljóð,

fullvel pían yrkir.

Beitir máli þýðu, þjóð

þessa Fía styrkur

 

07.12.08

Pétur Stefánsson er afar snjall og afkastamikill hagyrðingur og ég sendi Leirnum eftirfarandi játningu:

Stoðar lítt þó stíft ég æfi mig,

staglið nær ei hæðum.

Aðeins Pétur getur grobbað sig

af gáfum, snilld og kvæðum.

 

08.12.08

Birna Einarsdóttir, bankastjóri „Nýja Glitnis“ og fyrrum háttsettur stjórnandi „Gamla Glitnis“ var svo „óheppin“ að 200 milljóna lán hennar fyrir kaupum á hlutabréfum í bankanum „týndist“ fyrir handvömm, að sagt er:

Af handvömm skuldum týna, tel

á torgum mætti kenna.

Í bankaraunum reynist vel

reynsluheimur kvenna.